کیا تو خانواده ضعیف بزرگ شدن

بابام از صبح زود تا آخرشب سرکار بود 

روزای تعطیل همه اقوام میرفتن بیرون تفریح خوشگذرانی 

من و مامانم خونه بودیم 

بابام حتی یه روز هم نمیگذشت ازسرکارش برای ما 

میکفت نرم پول درنمیاد 

یادمه یه بار با کلی ذوق و شوق و التماس بابام برام یه جعبه مدادرنگی شش تایی سایز کوچک خرید اینقدر خوشحال بودم روابرا بودم روز اول که بردم مدرسه ازم دزدیدن بچه های کلاس 

یادمه التماس میکردم اگر دبدن مداد رنگی مو بدن بهم اما پیدا نشد که نشد تا یه هفته شبا باگریه میخابیدم برای همون مداد رنگی 

داغش اون مدادرنگی هنوز رو دلمه 

نذاشتم بابام بفهمه چون میدونستم برام دیگ نمیخره 

عاشق غلط گیر بودم میگفتم بابا بپرس چنده میپرسید هزارتومن بود اون زمان چون به زمان خودش گرون بود و درحد مانبودد همیشه حسرتشو داشتم و هیچوقت نخریدم 

خیییییییلی زیاده واقعا نمیشه تایپ کرد 

منم تو بچگی وضعیت خییییلی بدی رو تجربه کردم 

الان با اینکه ۱۸۰ درجه تغییر کردیم و کسایی ک متلک مینداختن و تحقیر میکردن کارشون پیش ما گیر کرده باز نمیتونم اعتماد ب نفس داشته باشم ....انگار یه سری چیزا قرار نیست هیچوقت یقه ادمو ول کنه...با کوچکترین چیزی باز یاد آوری میشه برات و احساس حقارت میکنی

چه جالب 

حالا ما اونقدرا بی پول نبودیم خونواده پرجمعیت بودیم ولی هیچ وقت مشکل خورد و خوراک و اینا نداشتیم یا تحصیلی همیشه خرجمون میکرد. ولی بازم این دو تا صحنه خیلی تو روحیم اثر گذاشت . الان کامنت بعضی ها رو میخونم واقعا اعصابم خورد میشه پول خورد و خوراک ندارن چرا بچه دار میشن خوب 

از سرزمین شمالی،ژاپنی بود

دوستان میشه به تاپیک منم نظر بدید ممنون میشم

اخ گفتی...حسرت این لوازم تحریر همیشه باهامه

عاشق جامدادی های دارا و سارا بودم...لاک غلط گیر

از این پکای نقاله و گونیا و پرگار و....از این مدادتراشای عروسکی

چقد همشونو دوس داشتم و هیچکدمو نداشتم

مامانم منو ب تنهایی بزرگ کرد خدارووشکر خوب گشتمو و خوب پوشیدم سه ماه کفش و لباسام نو میشد، الان ک ازدواج کردم سالی یه جفت کفش و یه شلوار میگیرم 😔دلم داره میپوکه

هرروز پشت هم ضرر کردن به هیچ کجام نرسیدن

منم این روزارو کشیدم تا کلاس سوم رنگ پوتین و پالتو ندیدم تا کلاس سوم مانتو میپوشیدم زیرش یه آستین بلند🙂

هیچ وقت بخاطر نداشتن خجالت نکشید 

بعضی وقت ها آدم ها توی شرایطی قرار می گیرن که بعدها بتونن کسایی که توی این شرایط بودن رو درک کنن 

بیخیال بابا خیلیا از تو بدتر بودن چقدر مینالی

باورت میشه با سی سال سن هتوزم عاشق غلط گیرم هنوزم میبینم نگاش میکنم با لذت

یادمه اینقدر عاشق غلط گیر بودم فک میکردم با گچ وآب درست میشه 

رفتم از تو زیرزمین گچ آوردم قاطی کردم به فرض اینکه غلط گیر شه اما سفت شد هیچ کارم نشد باهاش بکنم چقدر تباه بودم واقعا 

منم

من مجبور بودم از۱۴سالگی برم سرکار جایی نداشتم باید اونجا میموندم یک هفته ساقه طلایی خوردم پول نداشتم برای خودم چیزی بگیرم 

بمیرم برات