ی دختر داشتم ۷ ساله زندگیم روال عادی داشت داشتم درس میخوندم برا استخدامی تازه داشتم ب خودم میرسیدم شوهرم گیر داد بچه میخام با حرفاش خامم کرد دخترم هی میگفت نی نی بیار منم رفتم دکتر رژیم گرفتم که دومی پسر بشه حالا که باردار شدم همسرم کلا خیلی نفهم شده نمیدونه من هورنام بهم ریخته با عصبانیت من عصبانی میشه با من لج میکنه منم خیلی تغییر کردم همش درگیر دخترمم رفتم سونو گفت بچه دختره انگار همه چی بهم ریخت شوهرم ب زبون نمیاره ولی بیشتر باهام لج میکنه اصلا همش میگم چرا باردار شدم بچه برا چیم بود
دیگه نتونستم درس بخونم شانس سرکار رفتنو از خودم گرفتم الان ب شوهرم گفتم با من حرف نزن برگشت گفت مگه نون خورتم اینجور حرف میزنی چپ راست این سرکار نرفتنو میکوبه تو سر من ازش متنفرم دلم نمیخاد اصلا ببینمش
بهش فکر نکن نی نی ناراحت میشه
شوهرتم بهش با زبون خوش بگو عزیزم تو بارداری هرمونا بهم ریختس بیشتر درکم کن و ... بزار سرد بشه توهم یکم خودتو کنترل کن
ناشکری نکن
درسته حامله ای ،ولی این دلیل گیر دادنای الکی نمیشه،خودت از اینکه جنسیت بچه دختر ناراحتی حالا به همه داری تعمیمش میدی،خوشحال باش خدا یه هدیه بهت داده مطمئن باش با قدم این بچه انشالله سر کارم میری
تازه من سینوزیت دارم از اول مهر که دخترم مدرسه رفت مریضی آورد خونه هنوزم مریضم هیچ دارویی هم نمیتونم بخورم دیگه واقعا خسته شدم ازین شرایط
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز