ما هر سال یکی دعوت میرد ولی امسال که فعلا کسی لطف نکرده دعوت کنه خودمونم که به خاطر تورم توانش رو نداریم دعوت کنیم فکر نکنم کسی دعوت کنه چون گرونیه ولی باز نمیدونم برنامه خاصی هم نداریم😂
مگر اینکه خودم برم کیک کوچولو بگیرم خانوادگی بخوریم جشن بگیریم😁
یکسال پیش هیچ امیدی نداشتم، همه روش ها رو امتحان کردم تا اینکه بعد از کلی درد کشیدن از طریق ویزیت آنلاین و کاملاً رایگان با تیم دکتر گلشنی آشنا شدم. خودم قوزپشتی و کمردرد داشتم و دختر بزرگم پای پرانتزی و کف پای صاف داشت که همه شون کاملاً آنلاین با کمک متخصص برطرف شد.
میریم باغ برادرشوهرم.اما ما کلا دونگی میکنیم.چون اونجوری به ی نفر خیلی فشار میاد
بهت فکر میکنم هرروز،ازت دل میکنم هربار،ولی چشمات تو عکسا نمیزارن برم انگار.🖤فقط کارم شده گریه،همش دلتنگ و افسردم، یجوری تو خودم میرم خودم فکر میکنم مردم.یه گوشه بی تو میشینم، یه گوشه ماتو مبهوتم،یه روزی زیرو میشم یه بمب از جنس باروتم.
مهمونی خانوادگی و خوردن آجیل و کیک شاید به بقیه هم یه سری زدیم
خیلی خلاصه دوست دارم بگم : به بازی که میدونم تهش قراره ببازم معتاد شدم .تولد منو همه فراموش میکنند نظرتون چیه توی زندگی بعدی هما کادو تولد هاتون رو بیارین برام؟ مرسی .
یک کیک کوچیکبگیر و ژله درست کن و انار دون کن و یه شام. بذار دور هم باشید. فکر نکنم کسی بیشتر این هم بتونه بخوره خیلی از خوراکی های که میزارن خورده نمیشه