باور کن تو ۱۶ سالگی هم همین حال روحی رو داشتم بابت کارای بابام ولی هنوزم درمان نشده کلی تلاش کردم هر طور شده قبول بشم دانشگاه ک فقط فرار کنم ک متاسفانهههه شهر خودمون قبول شدم حالا هم میگه نرو دانشگاه
خب بله من که نمیدونم شرایط شما چیه و احتمالا خیلی تحت فشار روحی هستید اما پول هنگفت و فرار زمانی هدف منم بود ولی گذشت و دیگه برام اهمیت نداره.
راستی برو با هوش مصنوعی همینا رو چت کن! جوابای جالبی بهت میده و خوب هم درکت میکنه
من کاریش ندارم
مشکل تفکرات خانواده دهاتیشه
واقعا از قدیم راست گفتن دهاتیا بی فرهنگن به خدا ک حقیقته یه دهاتی هر چه قدم سعی کنه خوب باشه بازم خون دهاتی تو رگاشه
پیش خودشون فک میکنن مردم میرن دانشگاه دنبال دوس پسر؟
یعنی این قد خول و تباهم ک از دانشگاه دوس پسر پیدا کنم
منم دهاتیم منم جد و آبادم دهاتین ولی وقتی یه چیزیو یاد میگیرم سعی میکنم درست رفتار کنم و تفکر اشتباهمو تغییر بدم
نه هیچی من نرمالم مثل همیشه مشکل مغز کثیف اوناس
پسر عمم تو ۱۸ سالگی درسو ول کرد رفت یه استان دیگه واسه کار و اینا عمه هام و مادربزرگم میگفتن باید حواسمون باشه وگرنه میره پی دوس دختر و اینا تهشم بنده خدا رو تو ۱۹ سالگی زن گرفتن واسش الانم یه بچه داره
عزیزم مشکلت چیه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز