کسایی که با خانواده شوهر زندگی میکنن توی یه ساختمان هفته ای چند بار میرین خونه همدیگه

خاهرانه بهت بگم اگ رفتی اونجا اصلا زیاد نرو خونه مادرشوهرت یا رفتی مثل من جان فدا نشو همه کاراشونو بکنی کع دیگع میشه وظیفت

والا بخدا یع ساله باهاشونم ولی خرجمون جداس روزا اول مث چی کار کردم الان تا مهمونی میادمگع من تمام کارارو بکنم

هیییییی.... پنج سال ...خدا بهت صبر بده انشاله که خودش برات جبران کنه چون خودم چند ماهی با مادرشوهر سفره یکی بودم میدونم چقدر سخته ولی الان دیگه هیچ عروسی قبول نمیکنه بدون استقلال زندگی کنه شما حتما خیلی خوب و قانعی یا شایدم تحملت زیاده که تونستی بسازی ...راستی چن سالته

اره قانعم خدایی ولی خانوادش منو پر توقع میبینن بخدا همه کاری کردم تو خونشون از آشپزی گرفته تا تمیز کاری و همه چی به عهده خودمه ولی همش میگن ما خوبیم ما براتون کم نزاشتیم و اینا 

نه 😂😂

شرایط مالیش رو نداریم 

دلیل دوم اینکه مادرشوهرم بعد از من و همسرم هیچ کس رو نداره تنهای تنها میشه 

خونه نداریم 

مستقل شدن و تنها بودن رو خیلی دوست دارماا اما دودلم اگه مستقل بشیم مادرشوهرم گناه داره تنها میمونه زن خیلی گل و مهربونیه و همیشه محبت خودشو داره برا همین دوست دارم بمونم پیشش اما شاید در آینده اگه شرایط مالیمون جور شد یه خونه دو طبقه بگیریم مادرشوهرم طبقه پایینش بشینه اینجوری هم من مستقل میشم هم اون تنها نمیشه میرم سر میزنم بهش میام روزانه 

آره امیدوارم زود زود مستقل بشید میفهمم چی میگی چون خودمم همینطورم راستش من خصوصی ترین مسایل مثل دکتر رفتن رو فقط و فقط به همسرم میگم اینم طبیعیه که هرجا میرید با هم میرید اما خب من دیگه عادت کردم به این شرایط الان جوری شده که اصلا دوست ندارم با شوهرم تنهایی جایی برم اصلا حال نمی‌ده بهم بعدش دوست دارم اگه خدا بخاد و یکم مستقل تر شدیم با یاد خوب از این خونه برم نگن عروس بدی بود بداخلاق بود مارموز بود و از این جور چیزا دیگه که پشت سر عروسا میگن 

ولی خب با تمام وجود درکت میکنم که چقدر بهت سخت میگذره چون خودمم تو همچین شرایطی ام اگه خدا بخاد پول بیاد دستمون برای اینکه مادرشوهرم تنها نمونه یه خونه دوطبقه میگیریم ما بریم بالا مادرشوهرم پایین باشه که اینجوری مستقل تر باشیم یکم من بیشتر به خاطر خورد و خوراک اذییتم و یکمی هم رفت و آمد بچه ها همین اونا هم حدودا میشه گفت عادت کردم بهش 

خدا خیرتون بده انشاله که خدا بهترینها رو نصیبت کنه 

اگه همسرت تک فرزنده خوب شرایط متفاوته فکر نمیکنم زیاد سخت باشه ولی به هر حال خیلی دختر خوب و مهربونی هستی مطمئن باش خدا هم جبران کننده هست در آخر هم انشاله همیشه همینطور قدر دان و خوش قلب بمونی و این لطف الهی رو فراموش نکنی راستی منم ازت التماس دعا دارم چون نگاه خدا رو تو تک تک جمله هات حس کردم

منم شوهرم تک پسره و سه تا خاهر داره خب خانوادش ازش انتظار داره ولی خب منم یه زندگیه مستقل میخام بالخره...منم وقتی به این فکر میکنم که از اینجا بریم عذاب وجدان میگیرم و دلم نمیاد ولی خب من ۵ساله اینجوریم تو این ۵سال خانوادم چهار بارم نیومدن خونم چون خونه از خودم نیست و اونا معذبن...من یه بار با شوهرم سر خونه بحثم شد فقط یه بار مادرشوهرم اومد شنید و کلی حرف بهم زد که زبون درازی و شوهرت ازت میترسه و منم تحملتون کردم و اینا من اینارو میبینم حالم بد میشه یا اینکه من الان باردار هر چکاب یا سونویی باهام میاد درصورتی که دوست دارم با شوهرم برم ولی خب تا تو اتاق سونو هم همراهمه اینا منو اذیت میکنه اینکه حریم خصوصی نداریم اصلا حتی از تایم رابطمونم خبر داره اگرم چیزی بگم میشم ادم بده و زبون دراز من تو این ۵سال همه کارا رو خودم کردم اگه یه بار دیر میرفتم آشپزخونه و مادرشوهرم کاری انجام میداد قیافش میره تو هم و بغ میکنه که چرا دیر اومدی و نیومدی کمکم

نه همسرم تک فرزند نیست اما خب به خاطر یه سری شرایط میشه گفت فقط همین یه پسره که پیش مادرشوهرمه مادرشوهرم هم جوونه روپای خودشه به ما هم تو هزینه های زندگی خیلی کمک می‌کنه من همیشه به مادرم میگم اون بیشتر از تو به من محبت کرده 

اما خب تنها مشکلم اینه که خونه مشترک هست بین همه نوه ها هرروز میرن و میان و کلی اذییت میکنن خب به هر حال خونه مادربزرگی محسوب میشه شاید محکم ترین دلیلم برا اینکه گاهی تو فکر باشم یه خونه دوطبقه بگیریم مادرشوهرم پایینش باشه همینه چون بچه ها گاهی خیلی اذییت میکنن و منم اگه بچه دار بشم تو این شرایط خیلی سختم میشه و الا یه بار هم به شوهرم گفتم که اگه خونه آروم باشه همیشه بچه ها اذییت نکنن من پیش مادرت میمونم نمیرم از اینجا اما خب همچین چیزی غیر ممکنه چون به هرحال نمیشه به نوه ها گفت نیاید اینجا فضولی نکنید 

گلم دهان میکنم حتما از ته دلم اما خب من هنوز با نگاه خدا خیلی فاصله دارم اون اوایل خیلی اذیت میشدم با این شرایطم اما الان واقعا به درک بهتری از موقعیتم رسیدم و واقعا فکر که میکنم میبینم درسته که اذییت میشدم اما به همچین مادرشوهر خوبی می ارزید الان دیدگاهم نسبت به اون اوایل خیلی متفاوت تر شده 

من دو ساله ازدواج کردم . تو یه ساختمونیم 

تا حالا شام و ناهار دعوتشون نکردم اما پیش اومده از مسافرتی جایی برگشتن واسشون غذا گذاشتم بردم پایین. ماهم شاید سالی دو سه بار بریم پایین شام .مثلا عیدی شب یلدایی چیزی 

 . بعد اصلا نه من میرم پایین ن اونا میان بالا .گاهی مادرشوهرم میاد یه سر میزنه میره .

شوهرمم تک فرزنده

همسر من تک فرزند نیست اما خب شرایط منم یکم با شما متفاوته مثلا اینکه میگید اگه یکم دیرتر غذا بازم می‌ره تو قیافه من خیلی مواقع پیش اومده تا دیر خواب بودم و اون سفره انداخته من حاضر آماده نشستم سر سفره و هیچی هم نگفته بهم اما خب من در مقابل سفره جمع کردم ظرفا رو شستم آشپزخونه رو مرتب کردم و گردگیری کردم تا جبران بشه یه جورایی قطعا اینطور که میگید برای شما شرایط سخت تره چون مادرشوهرتون بنا به فرمایشات شما همچین ویژگی هایی داره اما منم با تک تک سلول های بدنم این چیزایی که شما ازش ناراحتید رو تجربه کردم اما مادرشوهرم تا حالا چیزی رو بروم نیاورده منم مسافرتی تفریح دونفره ای جایی میریم با شوهرم مادرشوهرم باهامونه البته گاهی خودم به شوهرم میگم اونم ببریم چون بنده خدا از صبح تا شب تو خونه هست با بچه ها اذییت و خسته میشه 

به نظرم برای کسی با شرایط شما خونه بالای مادرشوهرتون باشید بهتره چون میگید نمیشه هم رفت از پیشش اما خب بازم این چیزا خواهد بود 

نمیشه وقتی دارید میرید سونویی چیزی به همسرت بگی که هماهنگ کنید که بگید داریم میریم بیرون دوری بزنیم تو شهر و اینا بعد دوتایی باهم برید سونو ؟

لطفا تاپیک آخرم رو گزارش میزنید؟🌸💖🙏🏻

لطفا تاپیک آخرم رو گزارش میزنید؟🌸💖🙏🏻

اگه تو کارای خونه کمک کنی میشه وظیفه ات تا آخر باید کمک کنی

خاله و عروسش یه جان

۹۰ درصد باهمن