اومدم قهر برای بار هزارم

تقریبا دوسالی هست دیگه دعوا نداشتیم ولی یه مدت بود کلا نمیذاشت کسی بیاد خونم حوصله نداره یا کسی بیاد اینقدر منو صدا میزنه یا اخلاقشو بد میکنه میگم کاش نمیومدن کوفتم میکنه افسرده شدم تو خونه همشم میکه بیا بریم خونه بابام یا خونه بابات تقریبا هرشب خونه پدرمیم بشم بگم یه شب نمیام بدش میاد این سری اخر حتی یک سر سوزن من مقصر نبودم تو ماشین بودیم پاشتیم از خونه پدربزرگم برمیگشتیم پدرمم باهام بود تو ماشین شرو کرد به بد گفتن از یکی از اقوام هی ادامه داد هی ادامه داد اخر سر دیگه منم باش بحث کردمو دفاع از فامیلمون بایامم مودبانه بش گفت فلانی حقیقتا مقصر تویی این رفتارد درس نیست

۵ ساله جز خوبی دیگران نگفتم تو گوشش نمیره

هزاربار گفتم نمیاد بعدم خیلی غرور داره منت کشی نمیکنه الان ۵ روزه خونه بابامم یک کلمه حرف نزده

تا بابام اینو گفت بدش اومد با صدای بلند گفت من همینم که هستم پیرم کرده دخترت به حرفم گوش نمیده اقا چند بار بگم خوشم نمیاد از فلانی درکل خیلی خیلی بیمنطقه خیلیییییی مزخرف میگه کلا منم دیگه خستهههه شدم گفتم گفت من همینم که هستم منم گفتم ببرمون درخونه که وسایلمو جم کنم اونم گفت بس کن برم دیگه دنبالت نمیام باز فردا با یه ساک برمیگردی دوباره دیگه خسته شدم از رفتارش بچه ها اومدم خونه بابام دیدم از همه جا بیخبر نه به خانوادش گفته نه چیزی مامانش بام احوال پرسی کرد چیزی نمیدونس

نه نه اصلا اینطور نیست مثلا خودش هرشب میاد خونه پدرم اونا یه شب برن خونه پدرشون میگه مفت خورن خیلی بی منطقه میان خونمون میگه پانشو پذیرایی کن کم به مردم خدمت کن خیلی بی منطقه بیخودی یقمو‌میگیره اقا من با همه چیت ساختم مرد حسابی دیگه ول کن