من ۳۰ سالمه تازه ازدواج کردم عقدم قراره برم طبقه بالای مادر شوهر زندگی کنم مادر شوهر و پدرشوهر و یه برادرشوهر دارم که تو خونه آن اول دوس نداشتم ولی با تو جه به یه سری شرایط مجبور شدم که قبول کنم شوهرم میگه یه چند سالی بمونیم بعدا مستقل میشیم ولی من دوست ندارم این جوری نمی دونم چکار کنم
خیلی سخته
اسی کنار این قوم زندگی کردن یه اعصاب فولادی میخواد خودتو حسابی آماده کن
از همون اول یه حد و حدودی مشخص کن
اصلا صمیمی نشو و بدون هماهنگی خونشون نرو
فک کن همسایس و نمیشناسیش
خیلی سخته
فقط شوهرت رو قولش بمونه
🙄اگه از روز اول قبول نکردی، الان تا دیر نشده بزن زیرش قبول نکن
سخته.ولی در عوض تو زندگی کمک کار میشه زودتر پیشرفت میکنید
این کارو نکن
همین الان شرط زمانی بزار شرایط بسنجین و ببین منطقیش چه موقع میتونین مستقل شین...معمولا بعضی خانما هم بچه دار شدن به بعد مستقل شدن موکول میکنن اینو هم میتونی بهش یاداوری کنی
خیلی وقتا با خانواده خودت از یه سنی به بعد نمیتونی کنار بیایی
اینکه دیگه یه خانواده جدید هست حداقل خانواده خودتو بهتر می‌شناسی کمتر اذییت میشی
ولی خانواده شوهر خوبش هم بد هست از نظر من
چرا از اول قبول کردی؟
ماهی ۱۰،۱۵ تومن اجاره بدی خوبه؟؟
دستشون دردنکنه واقعا
من با مادرشوهر تو یه کوچه ام سختمه
خدا به داد شما برسه
والا چی بگم ما که دوریم از این قوم الظالمین خون ما رو تو شیشه کردن وای به روزی که تو یه ساختمون باشیم. اگه آدمایی واقعا خوبی هستن اشکال ندارد تا خودتون رو جمع و جور کنین. اما اگه می‌دونی خوب نیستن و دخالت گر هستن شده برو مستاجری اما اونجا نرو.
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
13 ثانیه پیش
14 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز