از بچگی طوری باهام رفتار کرد که یاد گرفتم روش حساب باز نکنم و خودم مشکلاتمو حل کنم ولی برادرم جان دلش بود خلاصه من تقریبا شیش ماه پیش زایمان کردم،شانش قشنگم مصادف شد با سربازی داداشم،مادرم ذره ای بهم اهمیت نداد،حتی لحظه ای
امروز صدام گرفته بود گفت چته گفتم بی حوصله ام فکر کنم افسردگیم بیشتر شده برگشته میگه اه تازه حال داداشت رو به راه شده توأم آوار شدی سرم🙄🙄گفتم مگه قراره کاری برام بکنی؟فقط مثل همیشه تنهام می‌ذاری دیگه ،قهر کرده
مامان منم
..
میفهمم
منم مریض بشم مامانم کلی عر میزنه😐انگار مقصریم
اتفاقا همین الان اعصابم خرده از مامانم ...اومده میگه نماز نمیخونی نفرینت میکنم به هیچ جا نرسی
عذر میخوام عزیزم ولی همچین مادری همون بهتر ک قهر کنه
باری ک از رو دوشت بر نمیداره
پس چه فرقی میکنه
بابا اصلا خانواده ایرانی همینه وللش زندگیتو بکن😐💔
تو هم واقعا قهر کن و بیخیالش شو
مادر منم خودش بود سرکار رفتنش. پس تو الان برای بچه ت کم نزار من تا میتونم ب دخترم رسیدگی میکنم محبتش میکنم منم افسردگی گرفتم ولی نگا ب دخترم کردم زندگیم ساختم من دارو خوردم حال مرگ داشتم ولی اراده کردم دارو هام ریختم سطل..کتاب های روانشناسی بخون کارای خونه تو انجام بده اشپزی کن .با خدا حرف بزن قران نماز...امامزاده برو پیاده روی کن...
من اگه خونه مادرم میخوابیدم شب بچه گریه میکرد میگفت ساکتش کن صبح زود باید بیدار بشم برم شیفت ولی بابام می اومد یکم بچه م اروم میکرد...حالا میدونم کارش سخته ولی خیلی ها دیدم کارشون سخت ترع ولی ب بچه ها نوه هاشون رسیدگی میکنم.مثلا لباس برا من نمیخرید الان اینقد لباس برا دخترم میخرم ک همه دیگه بهم میگن چرا اینقد لباس میخری برا دخترت تمام عقده ها کمبود هام برا دخترم جبران میکنم تو مادر خوبی باش راه مادرت پیش نگیر....
