١٧ سالمه عقل بچه ٦یا٧ ساله دارم

خوب مشکل از همینه

همه ی آدم ها اینجوری نیستن باید تو انتخاب آدم دقت کنی بعضی ها اینجورین ولی بعضیا واقعا نیستن

اگه میتونی سعی کن بری پیش مشاور یکم باهات حرف بزنه

دقیقا خونه پدرم هم بودم اصلا رفت و آمد نداشتیم !!

مادر و پدرم هم آدمای ساده ای بودن ،،،تحصیلکرده هم نبودن،،،

تو اجتماع و اینا هم زیاد نبودیم ،،،،،

همه مون مجرد بودیم ساده و اخلاق های بچگونه و خیلی گوشه‌گیر و استرسی و اظطراب اجتماعی داشتیم !!

ولی خب الان ده سالی میشه ازدواج کردم ،،،،

 شاغل شدم و سروکارم با خانوم ها و مردم هست ,,,و این خیلی تاثیر داره ،،،،

بخاطر کارم خیلی روی نحوه حرف زدن و صحبتم و ارتباط با بقیه و مشتری کار کردم ،،،چون مجبور بودم وگرنه شکست میخورم 

هم اینکه بلاخره رفت و آمد با فامیل همسر و اینا 

از اون گذشته خیلی سختی و اینا کشیدم 

کلا خیلی تغییر کردم !!!

خیلی پخته شدم از هر نظر ،،،فقط اینکه عوضش دل مورده و بی شوق و ذوق شدم ،ودرم خوش نیست 

اصلا حالیش نیس

منم اضطراب اجتماعی دارم خیلی وضعم خرابه.به خانوادم گفتم فعلا ازدواج نمیکنم 

ولی خب سرکار هم نمیتونم برم

شما برای اضطراب اجتماعی چیکار کردی؟

فقط باید وارد اجتماع بشی تا برات عادی بشه