ببین اگه با جون و دل میخوای مادر بشی و درکل روحیات و عقیدت و فکروذکرت همه ی اینا به اینه که باید کسی رو به این دنیا بیاریو بزرگش کنی و حتما باید مادرشدنو میخوای تجربه بکنی اینکاروبکن.
من ازاول دلم نمیخواست کسیو به این دنیای زشت بیارم تا زشتیاشو ببینه ودلگیربشه و دلش بشکنه و این چیزای بداین روتجربه کنه،اصلا عقیدم این بود من نمیدونم این بچه خودش میخواد بیاد یا نه؟ چطوری مطئن بشم که میخواد خودشم به این دنیا بیاد؟ولی با اصرار شوهرم اوردم.
الانم تاپیکمو بخونی متوجه میشی.
جدا ازاینکه مادرشدن حس قشنگیه و هیچ کس نمیتونه منکرش بشه،وقتی بچتو بغل میکنی انگار جونتو وعمرتو وهمه چیزتو بغل کردی ولی امان ازاینکه شرایط زندگی و سختیا و مسائل زندگی واردبشه و باشوهرت اوکی نباشی مادری رو چندبرابر سخت ترمیکنه.