من وقتی عاشق غذا بودم اینجوری بودم یعنی سورپرایز میشدم . ولی الان که ۳۰سالم شده غذا فرقی ندارن برام وفقط میوه خوشم میاد بخورم
احساس میکنم پیرشدم
به جرات میتونم بگم شوهرم بعد ازدواج یه بارم تنهایی رستوران یا فست فود نرفته ، حتی تو شرکتش که گاهی وقتا همکاراش به ماسبتی شیرینی چیزی میدن ، میاره خونه باهم میخوریم، منم همیجوریم
منم شده غذا بپزم همسرم بگه اونو بزار برای شب قبل چیز بخوریم و براش میپزم اگر هم چیزی ب دلش نباشه شناخت دارم ک میاد خونه غذا میخوره برای همین براش ی چیزی اما ه میکنم
عشقتون پایدار🥰شوهر من کارش آزاد هست و یه موقع صبح میره یه شهر دیگه غروب برمیگرده ناهار ها معمولا رستورانه ولی اگر اینجا باشه میاد خونه ولی چون زمان مجردی هم اینجا تنها بوده کلا رستوران زیاد میره من و پسرم هم تنها باشیم از رستوران سفارش میدیم میاره دولپی میخوریم😁
والا من همینجوری تاپیک زدم با کسی دشمنی هم ندارم به کسی به احترامی هم نکردم،ببخشید که همه ی تاپیک ها فلسفه ی ارسطو وافلاطون تدریس میشه واسه من بی نتیجه بوده که البته شاید بین همین حرف ها یه چیزی یاد بگیریم شما چرا انقدر ناراحتی از این تاپیک؟؟؟؟
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
10 ثانیه پیش
11 ثانیه پیش
11 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز