چرا همه زن هارو به سمت استقلال مالی سوق میدن

چون واقعا استقلال مالی هنر وارزشه وبچه داری با این گرونی بی فکری

منم که شوهرم دستش به دهنش میرسه قطره چکونی بهم پول می‌داد حساب پس می‌کشید منم برگشتم سرکار، کارمند سخته پرستارم اما دیگه هرروز حسرت نمی‌خورم که از منو بچه هام زد دادبه خانواده اش

منم گذاشتم بچه ها بزرگتر بشن برم پی آرزوهای کوچکی که پولشو نمی‌داد وقتاعت را ارزش فردی میدید آدم تا زندست باید بریزه بپوشه خوب بخوره بگرده وگرنه افسردگی میگیره

خب اینجا دیگه یکم بی عقلی کردی واقعا اگه شرایط داشتین دیگه نباید می رفتی سرکار و ب شوهر بچه می رسیدی ودی غصه نخور دیگه تجربه شد گذشت

ببین عزیزم مادر من معلم بودن خدا شاهده هیچ وقت اجازه نمیداد کوچکترین بی احترامی از طرف خانواده همسر و پدرم بهش بشه ، اما من فقط به خاطر عدم استقلال یه عمر بدترین حقارت ها را تحمل کردم چون خودما یه انسان بی مصرف میدونم ،شغل به زن علاوه بر پول اعتماد به نفس و عزت نفس میده 

استقلال مالی یعنی استقلال فکری

این ربطی به نیاز مالی نداره

از دست هر کس پول بگیری باید طبق حرف اون زندگی کنی

شما نمی‌دونی وقتی بدونن این زن نمی‌تونه تنها زندگی کنه

و بچه‌ کوچک هم داره 

تا کجا می‌تونند بتازونن؟

همینجا چند روز به تاپیک دقت کنی می‌بینی

دخترک بینوا قبل از تموم شدن مدرسه پریده وسط زندگی متاهلی.  در بیست و چند سالگی با دو سه تا بچه باید زورگویی، کتک خوردن،اسیر شدن تو خونه رو تحمل کنه و بسازه.

خوب‌عزیزم کسی‌که به لحاظ روحی توان فرزندآوری نداره ثروت داشتن و نداشتن تاثیری نداره اما اگه شرایط مالی دچار بحران باشه اونموقع فرزند آوری اولین چیزی رو که جلو چشمت میژاره همون مسئله مالی 

اگه الان حالتون خوب همونو دنبال کنید و لذت ببرید و با حسرت به گذشته حال رو خراب نکنید ، حرف منم کلی بود برای کسانی که ممکن از کار کردن خسته باشن اما مجبورن ادامه بدن و برای بچه دار شدن عجله نکنن 🙏🖐️

دفیقا همین جاست که خودپول مساله نیست

اختیار داشتن مساله است

تابحال اجباری ندیدم 

ولی واقعیتش این تمایل به استقلال مالی نتیجه سالها آسیب اجتماعی و تعقل هست. زنی که چیزی نداره کافیه شوهرش بعد چندین سال ازدواج بدترین ظلم ها رو در حقش کنه معمولا مجبور به تحمل میشه چون شرایط جدایی رو‌نداره اولین شرط جدایی پشتوانه مالیه 

ضمن اینکه بچه یه لقمه نون نیست کلی هزینه داره تا بتونه استاندارد زندگی کنه 

من خودم موافق استقلال هستم ولی به کسی نظرم رو تحمیل  نمیکنم.شما درست میگید روحیات و شخصیت ها متفاوته. واسه همه نمیشه یه نسخه پیچید. هیچوقت واسه خاطر اینکه جامعه یه چیزی رو تایید یا رد میکنه زندگی نکن. ببین عقلت و دلت چی میگه. 

من ازون دخترم بدترم ،تاپیک اخرما بخونی متوجه میشی با ۴۰ سال سن و مدرک ارشد مهندسی چون اجازه اشتغال نداشتم حتی اجازه ندارم در را به روی پدرم باز کنم !! 

هر کس ارزش خودش رو تعیین میکنه.

یکی باید کار کنه و پول بیارع تو خونه تا باارزش باشع

یکی  بچه میاره و مادر خوبی میشه و باارزش میشه

تا ببینی خودت تو چی میبینی

اخه مشکل من شوهرم هم بود میگفت بچه نه فعلا

ولی منم باهاش راه اومدم که اشتباه کردم خواهرم بعد من ازدواج کرد یکی بچه هاش پیش دبستانیه یکیش سه سال میگه دیگه تمام نمیارم

خب تو اگه نیاز مالی نداشتی میتونستی سر کار نری و بچه بیاری 

من که الان مستقلم اگه شوهر پولدار و ساپورتیو داشتم بازم دوست داشتم سر کار برم 

بعد هم نود درصد خانما به خاطر پولش میرن سر کار 

خاصیت انسان همینه. همه چیو باهم میخواد تا راضی بشه.

در اکثر موارد همه چیم داشته باشه بازم ناله میکنه و حالش خوب نیست.

منم مثل شما دوس دارم تو خونه پر از آرامشم بچه هامو بزرگ کنم و از دنیای کار و استرسای مالی دور باشم ولی بخاطر شغلم بچه دار شدنمو به تعویق ننداختم مسئول فنی کارخونه بودم تا باردار شدم استعفا دادم و بنظرم اون ۵ سالی که کار کردمم نباید میکردم و بجاش چنتا هنر و موسیقی که دوس دارم یاد میگرفتم چون الان با وجود بچه کلاس رفتن یه مقدار سخته

اکثر خانوما هم دوس دارن راحت تو خونشون مثل ملکه ها بشینن چون طبیعتشون آرامش میخواد ولی بخاطر شرایط مالی این روزا واقعا نمیشه و خیلیا مجبورن کار کنن بخاطر اخلاقای بد شوهراشون یا محیط ناسالمی که توش بودن پر از حرصن از این مسئله و اگه یکی مثل شما بیاد این تاپیکو بزنه حرصشون میگیره

همین الانم دیر نیست فقط به فکر ارامش و علایق خودت باش اگه همسرت مثل همسر من یه تکیه گاه و پشتوانه محکمه

دقیقا👌👌👌