بعد زایمانم فهمیدم فقط خودمم و خودم

اوه سخت شد

عزیزم چن سالگی خوب شد ؟؟ چندسالگی دیکه شبا خوب خابید؟؟

اذیتاش کی کمتر شد؟؟

ببین من همش احساس ناکافی بودن داشتم قبل بارداری چاق بودما ولی چاق خوش فرم بعد بارداری شکمم خیلی بزرگ موند در حدی که رفتم شلوار بخرم پام نشد اول فک کردم اگه لاغر کنم حالم خوب میشه لاغر شدم و یکم حالم بهتر بود ولی خوب خوب نشدم بعد یه مدت خیلیییی حالم خراب شد شب خوابم نمیبرد فکر و خیال تا اینک به خودم اومدم و فقط گفتم خود باید خودمو جمع کنم وگرنه هیچکس به دادم نمیرسه و شروع کردم خودمو به بیخیالی زدن مثلا یه نمونه من بعد زایمان درحال تمیز کردن خونه بودم که اگرررر کسی اومد حتما تمیز و مرتب باشه که با گوش کردن پادکست فهمیدم کمالگرایی منفی دارم و شروع کردم به بیخیال شدنش یعنی قبلا اگه بخاطر بچه دوتا ظرف کثیف میموند یا خونه جارو نمیشد انقد جوش میزدم خودخوری میکردم که نگو که الان میگم بزار کثیف بمونه از ارامش خودم و بچم که مهمتر نیست بزار هرکی اومد نهایت پشتم میگه فلانی کثیف بود معذرت میخوام ک.ون لغش بزار بگه

من خودم مجلس نگرفتم نکه نگیرم خانواده شوهرم نذاشتن اونم با دروغ خیلی کارای دیگه 

لباس عروس بپوش برو عکسات بگیر ی کلیپ ام بگو برات درست کنه 

نپوشی ب دلت میمونه

میتونی مدیریت کنی کم خرج در بیاد 

آرایشگاه نرو‌ خودت آرایش کن ساده پنجاه نفر دعوت کن سبک بگیر آتلیه نرید خودتون عکاسی کنید یه جشن کوچیک باشه 

از پس این ب

میتونید بربیایید؟ 

کادو براتون میارن جبران میشه یه مقدار 

آخه بی عروسی نمیشههه🤧

والا چی بگم دست تنها خیلی سخته من جرئت ندارم یکم استراحت کنم یکم برا خودم باشم.

خیلی قوی بودم الان از قوی بودن هم خسته شدم💔

یعنی مجلس نگیرم. لباس عروس اینارو خودش همش میگ میبرمت اتلیه بگیر عکس و کلیپ تو عمارت یا میگ میبرمت شمال اونجا لباس عروس تو بپوش فیلم بردار میبریم بگیره. نمیدونم خوبه یا ن

عجیبه همه مادرا دهنشون سرویس میشه ولی بعد دلتنگ این طمان میشن. البته نه دلتنگ شب بیداریا ها. دلتنگ اون بچه ی کوچولو و کارای این زمانش. خدا بهت صبر بده. اگه مشکل مالی نداری از جندماه دیگه میتونی روزی دو سه ساعت بچتو بذاری مهد استراحت کنی.

و اسی حرفای اطرافیان برای من خیلیی مهم بود ولی الان حرفاشونو که پشتم میشنوم میبینم همه ریشه از حسادته و بیشتر خوشحال میشم تا ناراحت یکی از حسادتای بزرگ اطرافیانم این بود که شوهرم خیلیییی هوای بچه رو داشت و بهش میرسید مثلا میرفتیم پیش فامیلا عوضش میکرد میخوابوندش اولش از در مسخره کردن وارد شدن که شوهرمو منصرف کنن ولی نتونستن انقد که شوهرم خودشو مسئول بچه میدونست مثلا به شوهرم میگفتن مادر اصلی بچه (و این حرف دقیقا از همجنس من که شوهرش اصلا کمک دستش نبوده شنیده میشد)

خاهری هم مهمونا نزدیک مون دویست نفرن

عزیزم می دونم خیلی شرایط سختی داری مخصوصا چند ماه اول بچه داری خستگی و مسئولیت زیاده ولی عزیزم به این فکر کن که این مدت خیلی کوتاهه به زودی از این روزا فقط خاطراتش میمونه 

از کسی دلگیر نباش 

من همیشه میگم حال یه مادرو واقعا کسی نمیتونه درک کنه واقعا بعضی حرفا و رفتارها توی روزها و ماه های اولیه بعداز تولد بچه به روح ک قلب آدم زخم میزنه 

اما نذار با این چیزا از پا بیفتی 

این روزا دیگه تکرار نمیشه زودتر از چیزی که فکرشو کنی میگذره و دلت برای همین لحظات تنگ میشه

نترسی ها 😁

دوسالش تموم شد خوابش خوب شد 

تازه بعدشم این نیست مثل قبل شب بخوابی صب پاشی

جیش باید ببری دور از جون مریضی هست و خلاصه 

ولی کلا با همه سختیاش بچه داشتن نعمته

شما که هنوز اوایلشه وعده های شیر شب رو‌ یکی یکی کم کن عادت کنه شب بخوابه تو گوگل بزن ببین از وند ماهگی باید قطع کنی

کسی نبود اینا رو به من یاد بده

مثلا این هفته یک وعده کم کن 

دوهفته بعد یک وعده کم کن 

همینجوری که کلا شیر شب ندی هم خودت راحت میخوابی هم بچه و هم دندوناش خراب نمیشه