زن از مرد ارث نمیبره جز یک هشتم ولی مرد از زنش تمام اموال زن رو به همراه بچه ها به ارث میبره.
حق تنصیف اموال فقط تا زمانی برقراره که دو نفر زنده باشن و برای ارث حق تنصیف اموال اجرا نمیشه. پدر و مادر و خواهر و برادر پسر از زنش بیشتر ارث میبرن و میتونن اون زن رو از خونه ی پسرشون بندازن بیرون بدون هیچ حق و حقوقی ولی وقتی زن مهریه داشته باشه، اول مهریه زن رو میدن و اگه چیزی موند به بقیه ارث میدن.
حق طلاق برای زن وقتی که یک میلیارد جهیزیه بخری که دیگه نمیتونی یک میلیارد بفروشیش و دویست میلیون هزینه کنی جشن عقد بگیری. اگه داماده بعد از عقد بزنه زیر همه چیو نه طلا بخره و نه عروسی بگیره و بخواد طلاقت بده یا خیانت کنه، حق طلاق به جای مهریه جبران خسارت های شما رو نمیگیره.
در نتیجه نبودن مهریه حتی اگه همه ی حقوق هم بگیری در صورتی که همسر عاقلی نداشته باشن باز هم ظلم در حق زن هاست.
البته خیلی از زن ها هم برعکس از مهریه سواستفاده میکنن بعد از عقد نه تنها جهیزیه نمیخرن، تازه پسره هم برای دختره کلی طلا میخره و زنه میره مهریه ش رو میذاره اجرا و اون مرد رو بدبخت میکنه. به نظرم باید قانونی میبود که زن خیانتکار نتونه مهریه بگیره.
به نظرم قانونه که مشکل داره. قانون باید ارث زن و مرد از همدیگه رو مساوی قرار بده. قانون و عرف باید یا جهیزیه رو بندازه گردن مرد مثل عرب ها و کرد ها..
و یا اگه زن جهیزیه میخره مثل شیرازیا مرد سه دونگ خونه به نام دختر بزنه به جبران جهیزیه.
ولی برای بقیه اقوام که زن تمام جهیزیه رو میخره و مرد نهایتا یکی دو تا کالا میگیره و تهشم زن ارثی از مرد نمیبره ولی اگه زن زودتر بمیره همه دار و ندارش به شوهرش میرسه و با وجود تبعیضات اجتماعی و جنسی و جسمی. بودن مهریه ای حداقل به ارزش یک خونه ضروری و واجبه.
