من ادبیات رو به عنوان درس اخلاق نمی خونم کلا، می خونم که دنیام بزرگتر و ذهنم پیچیده تر بشه.
اما تولستوی با توجه به ته ذهنیت مذهبیش احتمالا اموزنده تر حساب بشه. مثلا انا کارنینا در مورد زنیه که از زندگیش راضی نیست و با اینکه ازدواج کرده وارد یه رابطه ی عاشقانه میشه که به تباهی می کشدش به مرور
خودم سه گانه ی قاهره ی محفوظ رو خیلی دوست داشم
از ایرانی ها هم همه ی اینایی که نوشتم رو خوندم و دوست داشتم اما کلیدر خیلی طولانی و کنده و خوندنش ممارست می خواد و شازده احتجاب و سمفونی مردگان برای کسی که مبتدی باشه ممکنه سخت باشن با توجه به سبک نوشتاریشون. سال های ابری و خانه ی ادریسی ها راحت خوان هستند و بسیار زیبا
از رمان های کوتاه تر قرن بیستم هم که الان کلاسیک حساب میشن:
کشتن مرغ مقلد، گتسبی بزرگ، خوشه های خشم و... همه کارهای خوب و مهمی هستن.
ایموجی گذاشتی ؟ نمیبینم :))
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز