ژانر نوآر ی سبک آمریکاییه حتی خود فیلمنامه هم برگرفته از رمان زن همسایه است که خارجیه کلا بارون جز جدا نشدنیه از این سبک فیلم، فضای غم و خفگی و همه اینا کاراگاه عصبی و غمگین کادرای بسته بیشتر اتفاق ها توی شب میفته عوامل روانشناختی . حتی خونه هام سبک اروپاییه در واقع کارگردان سعی کرده تمام مولفه های ژانر رو اجرا کنه و خیلی محتاط جلو رفته و اگه میخواست یکم نزدیک ترش کنه به فضای ایرانی ممکن بود تو ذوق بزنه چون کلا این سبک فیلم ی اینطور حال و هوایی داره . ب نظر من خیلی شسته رفته و قشنگ بود