اگه کسی در حقت بدی کرد تو هم همون بدیو در حقش بکنی این کار بدیه؟ بعد کار بدی که در تلافی اون کردی کارما داره؟
بعد بحث مجازات چیه؟ مثلا کسی که دردی کنه میره زندان ؟پس چرا مدافعان این حرف که میگن واگذار کن به خدا موقع جرم نمیگن فروگذار کن بخدا ؟ ممکنه اون مجرم بره چند نفر دیگرو اسیر کنه؟
پس تلافی عملی عین همون عمل الان کار درستیه یا کار درستی نیست؟ بیاید بحث کنیم🦦🦦🦦🦦
حقیقتا فروگذار برام کلمه جدیدی بود
من نمیدونم ولی یادمه داداشم یه بار به دوستم خندید
دوستم ماشین بهش زده بود فیلمش تو دوربین مدار بسته پیدا کرده بودن
بعدش دوستم فرستاده بود برای من گفت اینجوری ماشین بهم زد
خیلی بدجور بهش زد رفت بالا بعدش پرت شد رو ماشین
داداشم خندید بهش
دقیقا دو روز بعدش داداشم با رفیقش سوار موتور بودن یه ماشین بهشون زده بود
داداشم دقیقا مثل دوستم پرت شده بود رو ماشین
خودش اعتراف کرد
گفت فقط همون صحنه میومد جلو چشمم 🥲💔
استاد لاوتزو میگه. خشونت حتی با نیت خوب به کننده اش بر می گردد. مولانای جان میگه. خون به خون شستن محال است و محال؟ یا میگه چون تو با بد بد کنی پس فرق چیست؟ حلا جواب سوالت خودت بده.
شما چه قبول داشته باشی چه نه قانون کائناته دستتو ببری داخل آتش دستت میسوزه و آتش نمیگه تو آدم خوبی هستی یا نه. در ضمن اینارو تنها شاعران نمیگن قرآن هم میگه. میگه اگه میتونین از مجازات کسی بگزرین. بخشیدن بهتره. یا در سوره نسا میگه والصلح خیر صلح و دوستی بهتر است مولانا هم اینارو از قرآن گرفته. چو حق فرمودست کاالصلح خیر. رها کن ماجرا را ای یگانه.
اولا چرا بیاد خدا نکرده بچمو بکشه. شما اشتباهت اینه که ایراد ودر بیرون جست و جو میکنی ولی باز تمام بزرگان و قران و مولانا و حضرت رسول میفرمایند. هر بلایی رت می آد اونو از درون خودت بدون کسی که درونش پر از کینه و حسادت و خشم وغضبه بله در موقعیت های بدی قرار میگیره خودش و بچه اش اسیر قاتل و دزدا میشه. چون انرژی بدی داره اما کسی که درونش پاکه و میتونه همه رو ببخشه زندگی اونو در موقعیت بد یا در کنار انسان بد قرار نمیده. کلید رشد از جایی شروع میشه که هر اتفاقی بهت افتاد ایراد و در خودت پیدا کنی. آدمای خشنی بهت توهین میکنن حتما بدون درون تو یه چیز بدی هست که این انعکاس پیدا کرده. ز عکس تو نماید کین و بد رایی؟
اولا حساب ائمه با ما فرق داره. زندگی اونا استثناست. و الگو هستن برا ما. ماکه خودمونو نباید با اونا مقایسه کنیم ما باید درس بگیریم. امام حسین روز عاشورا که تو قتلگاه افتاده بود وقتی میخاستن سرشو جدا کنن فکر کردن به شمر و سنان نفرین میکنه. رفتن جلو دیدن میگه خدایا از گناه اینا بگذر و سجده آخر زیارت عاشورا الحمد و لله لک الحمد و حمد الشاکرین لک علی مصابهم. به خاطر مصیبتم شکر میکنم.
خب همون امام حسین که میگی باهاشون با نیزه و شمشیر به جنگ رفت نگفت بخشیدم به حال خودشون برن هر غلطی خواستن بکنن
بخشش فردی با بخشش اجتماعی فرق داره
من ممکنه یکیو ببخشم ولی در مقابل رخ ندادن دوباره جرمش از سمت خودم مسیولم که اون باصطلاح پررو نشه نره تکرار نکنه
