انقد خرافاتی بود که بچه خودشم کشت 😔

وقتی سیاوش میرسه میبینه نغمه خیلی خوشحال داره از مطب دکتر میاد بیرون و سیاوش رو میبینه و میگه همه چی اوکی بوده خیالت راحت. 

تازه دیدی دکتر اشتباه میکرد ممکنه اصن بچه ما همون مرداد ماهی بشه. شایدم مثل برادرش ۹ مرداد به دنیا بیاد.

سیاوش براش عجیب بوده و شک میکنه ولی خب کاریم نمیتونسته بکنه.

خلاصه یه مدت میگذره و یه روز که داشتن لوازم بچه میخریدن و اتاقشو اماده میکردن نغمه به سیاوش میگه تم اتاق شیر باشه. (شیر نماد ماه مرداده) سیاوش دیگه قاطی میکنه میگه اخه چی میگی 

چرا شیر باشه از کجا معلوم تیر به دنیا نیاد تو رو خدا انقد به این خرافات فکر نکن. برای سیاوش خیلی عجیب بوده این اواخر رفتار های نغمه. تو اون دوسالی که زندگی میکردن انقد شدید این چیزارو ندیده بود که تو این مدت بارداری داشت میدید.

خلاصه نغمه میگه باشه حق با توعه اصن ممکنه تیر ماهی باشه ولی بخاطر من تم اتاقش شیر و رنگ زرد باشه. 

خلاصه سیاوش هم قبول میکنه. 

همون اواخر تیر ماه بود حدودا ۲۸ تیر که نغمه یه درد وحشتناکی میگیره

دیگه سیاوش میترسه و فکر میکنه وقت زایمانه و نغمه رو سوار ماشین میکنه تا برسونتش بیمارستان. 

تو راه بیمارستان نغمه گریه میکرده و با حرص میکوبیده رو شکمش میگفته نه الان نباید بیای. الان وقتش نیست حق نداری الان بیای و اینا.

سیاوش داد میزنه سرش میگه بس کن دیگه چرتو پرت نگو انقد اتفاقی برای بچم بیفته مقصرش تویی. مهم اینه که سالم باشه. 

خلاصه میرن اتاق عمل و نغمه اونجا داد میزده که سیاوش به من استرس میده حالمو بد میکنه از اتاق بره بیرون. سیاوش رو از اتاق میفرستن بیرون بعد یکی دو ساعت دکتر میاد و سیاوش که نگران بوده وقتی ماجرا رو میپرسه دکتر میگه همه چی خوبه و نگران نباشید. یه حمله شبیه زایمان بوده و هنوز وقتش نیست. 

سیاوش خیلییی شوکه میشه. تعجب میکنه و میگه اخه اون همه درد و اون وضعیت اصلا همچین چیزی رو نشون نمیداده. میره بالاسر نغمه که بهش کلی مسکن زده بودن و بی حال بود و انقد گریه کرده بود صورتش پف کرده بود. اولین چیزی که نغمه میگه این بوده که با یه لبخند عجیبی میگه دیدی گفتم به دنیا نمیاد؟ سیاوش میگه اونجا اولین جایی بود که یه جنون عجیبی تو نگاه و صورتش میدیدم و واقعا ترسیده بودم. 

سیاوش با پدر مادرش صحبت میکنه و این موضوع رو میگه بهشون ولی اونا میگن نه حساس شدی وقتی دکتر گفته مشکلی نیست پس نباید نگران باشی و به فکر زنت باش و حالش خوب نیست و مراقبش باش و اینا.

برمیگردن خونه نغمه استراحت مطلق بوده و حالش افتضاااااح. تکون نمیخورده و بالا میاورده سردردای شدید و کلا داغون. 

سیاوش میگه بدترین روزای عمرم بود. انقد حال نغمه بد و عجیب بوده. خلاصه چند روز به همین منوال میگذره. یه روز نغمه میگه نه حالا زوده یه هفته دیگه هم وقت داریم. اونجا سیاوش دوزاریش میفته و میگه نکنه نغمه کاری کرده بچه تو شکمش بمونه تا مرداد ماه به دنیا بیاد؟ به پدر و مادرش میگه اونا هم باز میگن نه بابا بعید میدونیم همچین چیزی بشه و اینا

۱۰ روز میگذره. فکر کنیدددد

تا اینکه شب قبل تولد پسر اول نغمه، نغمه پا میشه ساک جمع بکنه و میگه فکر کنم وقتشه و باید بریم بیمارستان. اونجا دیگه سیاوش تازه متوجه میشه چه خاکی تو سرش شده و مطمئن میشه نغمه این همه مدت این درد رو تحمل میکرده تا طولش بده و بچه رو همون زمان به دنیا بیاره.