شما دچار شوک شدید
فکر نمیکردید که ممکنه بچتون با نقص جسمی به دنیا بیاد
واسه همینه نمتونید بپذیرید
ولی باید با روانشناس کودک
مخصوصا حیطه کودکان استثنایی صحبت کنید
هم شما
هم بچه تون
چون ممکنه این افکار شما در اینده موجب افسردگی بشه
در حالیکه هم خودتون و هم بچه تون
هیچ کدوم یه مادر افسرده نمیخواد
یه مادر حمایتگر میخواید
اولین قدم اینه که بپذیرید که بچه مشکل داره و این خواست خدا بوده و شما بی تقصیرید
خب اینو پیگیری کن
کاردرمانی ببر
خواهش می کنم سعی کن خودت قوی بشی اگر بد راه میره با کاردمانی جسمی و ذهنی در مدت زمان طولانی و کار کردن و تلاش خودت مطمئن باش خیلی خوب میشه
من تو حیطه کودکان کار می کنم و تاثیر پیگیری والدین برای بهبود وضعیت بچه ها رو دیدم
بعضی ها میرن سرپرستی بچه معلول قبول میکنن ببین قلبشون چقدر بزرگه نمیخام نصبحتت کنم یا چیزی ولی انسان توی دنیا با همه چی مواجه میشه حتما حتما حکمت داره ازاین فرشته خوب مراقبت کن
طبیعی هست بچه هست اسمش روشه، سعی کن از کم ترین زمان ها استفاده کنی از کوچیکترین موقعیت ها استفاده کنی برای تمرین کردن
فکر نکن باید یک ساعت باهات بشینه عین یه آدم بزرگ همکاری کنه همه بچه ها بازیگوشی می کنن
من تو حیطه کودکان با نیازهای ویژه درس خوندم و الان هم تو حیطه اختلالات مختلف کودکان کار می کنم آشنا هستم و والدین ناامید زیادی می بینم که اگر بتونن قوی بشن معجزه می کننختو زندگی بچه هاشون
عزیزم مگه ما سنگدلیم توهین یا سرزنشت کنیم 🥲 شما به عنوان یه مادر شوک بزرگی بهتون وارد شده
سخته کنار اومدن با این مسئله
اما وقتی میگی روی اخلاق و رفتارت باهاش هم تاثیر گذاشته حتما روی خودت کار کن ، پیش مشاور برو
خیلی کمکت میکنه
