حسرت و زاری گه بیماری است
وقت بیماری همه بیداری است
پس یقین گشت این که بیماری ، تو را
می ببخشد هوش و بیداری تو را
پس بدان این اصل را ای اصل جو
هرکه را دردست ، او بردست او
در نظر مولوی، بیماری ها زمان هایی هستند که ما به خودمون میآییم، ولی دقت کنید ، همه آدم ها شامل این نمیشن ، فقط افرادی که به نوعی به خیر و شر اعتقاد دارند و فرقی بین زشتی ها و بدی ها در ذهن دادن و وجدان دارن ، در دنیا، ضرورتا ، به اندازه توان تقدیر ، به نتیجه اعمال خود گرفتار میشن .
دنیا خیلی کوچک هست و مثل گذرگاه. اینجا مکانی برای کشیدن طعم خوشبختی دراز مدت نیست و علاوه بر کارها و گفتار ، افکار هم انسان رو به مسیرهایی می برند که گاها مجبوری تا آخر عمر در عذاب باشی ، خیلی مراقب افکار خود هم باشیم