یه چیزی رو الان فهمیدم و کرک و پرم ریخته ، فهمیدم همه شب بی قراری های دخترم و از کنترل خارج شدنش اختلال “ هراس شبانه “ بوده ، خدا خیر بده به دکترش ک فهمید و دارو داد بهش
بچم هشت ماه عذاب کشید
البته هنوزم روش هست ولی از شبی هفت هشت بار شاید یک دوبار در هفته اینطوری کنه ، میدونستم حالتش عادی نیست. دکتر هم گفت اما اصطلاحش رو نگفته بود بهم ، الان دیدم چقدر بچه دیگه حتی بزرگ تر از دختر من درگیرشن🥲
دختر من دقیقا چهلو پنج دقیقه یا یکساعت بعد از خواب عمیق شبش ، بیدار میشد با چشمای باز و بدن لرزون میزد زیرگریه و مدام جیغ میکشید ، این حالت انقدر ادامه داشت تا بالابیاره یا ده دقیقه میگذشت و یهو خودش میخوابید ، ن چیژی میخورد ، نه بقلمون میومد ن میخوابید ، فقط میشست و میلرزید و میگفت ترسیییید ،شما حساب کن بچه‌ی من از فروردین درگیر این بود و این دوماه آخر به اوج رسیده بود🥲
گفتم بگم شاید بچه های شماهم باشن اینطوری و علتش رو ندونید ، اگر اینجورین حتما به روانشناس و روانپزشک بگید تا بچه بیشتر از این عذاب نکشه ، یک سری چیزا این حالت رو برای دختر من تشدید میکنه ، اینکه ظهر یا عصر اصلا خواب و استراحت نداشته باشه ، زیاذ بازیگوشی کرده باشه ،در طول روز یا وقت خواب بی قراری کرده باشه و با گریه خوابیده باشه و اینکه شب به زور بخوابونمش ، اینا خیلی روش تاثیر داره و بدترش میکنه ،فهمیدم ک شبا باید بزارم خودش به خواب بره ، حتی شده ساعت ۲ نصفه شب بشه اما اصلا نباید به زور بخوابونمش
خلاصه داستان زیاده ، اگر بچه هاتون این حالت هارو دارن نادیده نگیرید چون بزرگتر که بشن کنترلش سخت تر میشه🫠✋🏻
