ازتون خواهش میکنم کسی رو به اجبار پیش خودتون نگه ندارید😔 فرقی نداره چه دوست چه همسر چه نامزد
ده ساله ازدواج کردم ازدواجم به خواست خودم نبود بابام برام تصمیم گرفت ، وارد حاشیه ها نمیشم چون طولانی میشه ، به دلایلی دیگه دلم نمیخواد با شوهرم زندگی کنم ، تفاهم نداریم کلا دوتا انسان جدا با طرز فکر های جدا هستیم ، تو این ده سال چندین بار رفتم خونه پدریم تا طلاق بگیرم بابامم راضی کردم اما شوهرم گفت اگه طلاق میخوای نمیذارم رنگ دخترمو ببینی پس یا برگرد یا طلاق بگیر قید بچه رو هم بزن منم بخاطر دخترم دست از پا درازتر برگشتم ، مجبوری دارم باهاش زندگی میکنم از حرف زدنش غذا خوردنش خندیدنش از همه چیزش بدم میاد ، فقط و فقط بخاطر دخترم موندم ، بچه ای که این وسط هست مال جفتتونه اگه این مملکت همه چیزش به نفع مرداست شما مردونگی کنید و طرفو زجر ندید ، علنا بهش میگم ازت بدم میاد انگار نمیفهمه ، بهش گفتم بذار در هفته دو سه بار ببینمش به همینم راضیم میگه نه مادری که بخواد بچشو ول کنه نباید ببینتش 😔 منم گفتم ما هرروز جنگ داریم اون بچه شاهد دعوا های ماست به نظرت چیزی ازش میمونه اگه ادامه بدیم؟ میگه همینه که هست ، آرزو دارم یه روزی یه نفر بهم زنگ بزنه بگه تصادف کرده مُرده ، یه زن تا کارد به استخونش نرسه هیچوقت زندگیشو ول نمیکنه ، یه کارایی باهام کرده که آرزوی مرگشو دارم 😔
