خدایا بچه من کی بزرگ میشه خسته شدم نفرت پیدا کردم به زندگ و هر چی نوزاد حالم بهم میخوره از خودم😭😭

بعد ۴ماهگی

بزرگ بشه دلت برا الانش تنگ میشه

بچه منم نوزادی خوبی نداشت ولی الان عکساشو میبینم میگم خدایا چرا خودم بهش غذا ندادم لذت نبردم همون ی وقتایی که میدادمش مامانم بهش غذا بده

یا چرا گذاشتمش پیش مامانم تا خودم استراحت کنم 

چرا لذت نبردم ازش 

الان شدیدا دلم نوزاد میخواد

حقم داری منم سر پسرم بدجور پیر و افسرده و داغون شودم شب روز نداشتم توی شهر غریب خدارو شکر دختر بزرگم اون موقع ۸ سالش بود یکم دست کمک بود از بس میدید بی خوابم 

وای پسر من دوسالو نیمس یه غلطی کردم از شیر ک گرفتم بهش شیر پاستوریزه دادم حالا اصلا غذا نمیخوره روز و شب سرجمع ده قاشق غذا نمیخوره یعنی روان برام نمونده🥺🥺

آره واقعا نوزادی سخته.ولی قشنگیم داره هااا مثلا بوی بچه.من الان عکسای نوزادی دخترمو میبینم میگم چرا بیشتر وقت نگذروندم چرا بیشتر قدر اون لحظه ها رو ندونستم.

هر چند که انقد خسته و بیحال میشدم که وقتی برا کاری نمیموند

حق داری حق داری حق داری.  تحمل کن. دوستش خواهی داشت.  یکم  برو  دلنوشته های عاشقانه مادرا  برای نوزاداشونو بخون . باعث میشه نوزادتو دوست داشته  باشی... من خودم حس مادریم با خوندن  اینجور  دلنوشته ها  بیدار شد.  وگرنه واقعا دوسش نداشتم .  🤣.... سختیهای بچه داری  تا همیشه هست   قوی باش.  واقعیت رو بپذیر. بعدنا دلت برای نوزادیش  واقعا تنگ میشه

الهی بگردم

تو خسته ایی، دست تنهایی، و شاید از سمت شوهرت حمایت مالی و عاطفی نمیشی، همین💔

هیچوقتم دلتنگ اینروزا نمیشی، من که خیلی خوشحالم  دخترم بزرگ شده،نوزادیش فاجعه بود

سه ماه کجا بود 

بچه من الان یکسالونیمه هنوز شبا پنجاه بار بلند میشه شیر میخوره 

صبوری کن،  فقط چاره ش همینه !

ما هم گذروندیم،قشنگ سرویس شدم دو تا دارم دوتاشونم تا ۴،۵ ماهگی درگیر کولیک و رفلاکس و شب بیداری و گریه های شدید بودن ، داغون شدم ، ولی خب همه ش به این فکر کن که این یه دوره ست و تموم میشه بالخره،  اون طفل معصوم خودشم اذیته

آنقدر اذیت شدم کلا سر بارداری و زایمان و بچه داری ، شوهرم یکساله گیر سپیچ داده سومی رو بیاریم ، هیچ جوره زیر بار نمیرم

منم بخاطر اولی آوردم ، احساس تنهایی می‌کرد و مدام ازم میخواست ک براش بیارم

با همه سختی ها اصلا پشیمون نیستم و خداروشاکرم بابت وجودشون و در حقشون کوتاهی نمیکنم ، چون با انتخاب خودم آوردم پای سختیاشم وایسادم

ولی خب برام محرز شده که دیگه کشش ندارم ، چرا یه طفل معصوم بیارم تو این دنیا و براش وقت نذارم یا کوتاهی کنم در حق همه شون  ؟

شمام میبینی واقعا کشش نداری دیگه نیار ، هم خودت اذیت میشی هم اون طفلک

خط ب خط کامنتت،حرف دل منه

خییلی بش فکر میکنم،اما شرایط خودم خیلی بد بود،سزارین اورژانسی بودم و کلی مشکلات داشتم

اما بازم حسرت میخورم ک ای کاش یجوری زمان برمیگشت عقب و با فکر و احساس الانم نوزادمو بش میرسیدم

دقیقا منم عین تو

زایمان زودرس کردم سزارین اورژانسی شدم 

از ی طرفم شوهرم و خانوادم اختلاف داشتن همه چی سر من می‌شکست

بعدش آلرژی و افسردگی پس از زایمان و بدبختی و.....