نکاتی در مواجهه با خیانت

حالا خطاب به اون عزیزانی که خیانت دیدید

قبل از هرچیزی باید بگم واقعا متاسفم و درک میکنم چقدر احساس سردرگمی دارید دوما باتوجه به اینکه این قبیل تاپیک ها زیاده این تاپیک رو زدم و اینکه من نه روانشناس هستم نه مشاور نه درمانگر این گفته ها صرفا با تجربه و نتیجه گیری من از بقیه تاپیک ها بوده وحتی بعضی موارد اشتباهات خودم بوده و اگه مخالف هستین باید بگم بله ممکنه حق با شما باشه☺️

سیستم هرموجود زنده ای طوری طراحی شده که خودکار در جهت بقای خودش تلاش میکنه . وقتی آسیب میبینیم طبیعتا دچار خشم و هیجان بالایی میشیم تا ما رو وارد فاز دفاع از خود بکنه یا غرق در نقش قربانی میشیم تا بطور ناخودآگاه از سختی تصمیم گرفتن و تلاش کردن فرار کنیم

پس لازمه بدونید هر حسی که بهتون دست میده( طلاق ، خدایی نکرده خودکشی یا هرچی ) طبیعیه

دوما باید بدونید ما بعنوان انسان موجودی عاقل هستیم و برد رو اون دسته ای میکنن که معقولانه و برنامه ریزی شده تصمیم میگیرن و عمل میکنن

به میزانی که شرایط ما سخت تر پیچیده تر و حیاتی تر باشه احساسات ما هم بیشتر برانگیخته میشن (ترس، خشم، نا امیدی، امیدواری شدید، شادی زیاد و..) و مشخصه که تو همین شرایط مهم و اساسی تصمیم های ما اهمیتشون چندین برابر میشه و سختی کار هم همین جاست

اینکه شما غذاتون بسوزه و خودتون تنها باشید و تصمیم بگیرید نون و ماست بخورین یه تصمیمه اینکه یه مهمونی بزرگ و مهمی داشته باشین و این اتفاق بیوفته یه شرایط به طبع سخت تر و پیچیده تری هست که ما هیجانات منفی خیلی بیشتری داریم و برعکس به آرامش بیشتری برای تصمیم گیری هم نیاز داریم

خب چاره چیه؟ اینکه بدونید خیلی سخت و بعیده بتونید در اون شرایط با اوج احساسات ضد و نقیضی که دارید تجربه میکنید تصمیم درستی بگیرید پس بهترین کار اینه که به خودتون مهلت بدین تا قدری آرامشتون بیشتر بشه

حالا توصیه من با توجه تجربیات خودم و چیزای زیادی که تو تاپیک ها دیدم ( دقت کنید نه بعنوان روانشناس یا درمانگر) به شما چیه؟

۱. دست کم برای کنترل هیجانات شدیدتون به یک هفته زمان نیاز دارید و باور کنید با این یک هفته نه طلاقتون دیر میشه نه دعوا کردنتون ، هیچی رو از دست نمیدین نترسین ( که خب اصلا کار آسونی هم نیست)

۲. اگه واستون مقدوره مدرک از اتفاقی که افتاده و فهمیدین نگه میدارید ولی فقط برای خودتون نه شخص دیگه ای

۳. درباره فاجعه ای که باهاش روبرو شدین به کسی جز مشاور چیزی نمیگید حتی خانواده خودتون و علی الخصوص همسرتون ( که خب غالبا چیزی که میبینم اینه خانم شروع میکنه به گریه و زاری و دعوا با شوهر و در درجات بالاتر قشون کشی کردن و به کل خاندان اطلاع دادن اکثر عزیزان نی نی سایتی هم تازه شروع میکنن به هیجانی کردن داستان که آره باید همسرت رو از هستی ساقط کنی همین الان بگو طلاق و غیره)

۴. خب پس تو این هفته قراره چیکار کنید؟ با کمک مشاور میشینید بررسی میکنید که چه تصمیمی برای شما مناسبه طلاق گرفتن یا ادامه دادن پس نگید یعنی یه هفته دست رو دست بزارم دیوونه میشم مگه میشه کاری نکنم چون شما در طول این یک هفته( حداقل زمان) کار بشدت مهمی در حق خودتون دارید انجام میدید بحث مهم زندگی مشترک و آیندتون وسطه قرار نیست خاله بازی کنید

اگر خدایی نکرده عزیزتون در حال مرگ باشه شما حق دارید از شدت ناراحتی و فشار عصبی گریه کنید ولی نه قبل کمک به اون عزیز . پس تو این مدت با اینکه بشدت حالتون خرابه مجبورید شرایطی درست کنید که بهتر فکر کنید میتونید از آرامش بخش های ضعیفی که داروخونه بدون نسخه بهتون میده استفاده کنید یا دمنوش هایی مثل گل گاوزبون و غیره اگه آدم مذهبی هستین نماز بخونید و از طریق توکل و رفتن به جاهای مقدس آرامشتون رو بیشتر کنید. اگه واستون مقدور هست بهونه ای بیارید و تایم بیشتری رو بیرون سپری کنید جایی که بتونید فکر کنید مثل یه کتابخونه یه کافه خلوت یا حرم و امامزاده

میدونم الان یه سری ها مسخره میکنید مگه اصلا میشه من دارم دق میکنم حال و حوصله این کارها رو ندارم باید بهتون بگم بله میشه و این لطفیه که دارید به خودتون میکنید به خودتون بگید من با این فاجعه روبرو شدم درحالیکه همین لحظه تعداد زیادی آدم در جنگ دارن زندگیشون رو از دست میدن در همین لحظه هزاران نفر دارن با دردهای وحشتناکی در بیمارستان ها دست و پنجه نرم میکنن و نگاه کنید غم شما در مقیاس جهانی و مقیاس تاریخی چقدر کوچکتر جلوه میکنه! این تفکر قراره دردتون رو آروم کنه؟ خیر ولی قراره توان تحمل کردن و فکر کردن بهتون بده

در آخر من هیچ توصیه ای برای طلاق یا ادامه دادن زندگی شما ندارم ولی بنا به تجربه و خوندن تاپیک ها و صحبت با افرادی که تو این شرایط بودن به سری نکات دارم که بد نیست بهش فکر کنید

خیلی طولانی شد هستین بگم؟😅

اگر قصد دارید زندگی تون رو ادامه بدین

۱ بدونید خیانت دیدن دردی نیست که فراموش بشه و در بهترین حالت در دراز مدت کمرنگ میشه

۲ شخصیت همسرتون رو بسنجید آیا خوبی های این آدم و محاسنش بقدری هست که بخواید زندگی رو با اون ادامه بدین؟ آیا شخصیتش رو بقدری قدرتمند میدونید که بتونه خیانت رو ترک کنه؟

۳ بسنجید اگر خیانتش رو به روش نیارید بهتره یا اینکه درباره اون صحبت کنید و بهش بفهمونید که میدونید چیکار کرده و آیا این باعث نمیشه وقیح تر یا پنهون کار تر بشه؟(دقت کنید باید اینجا با فکر عمل کنید نه مثل اکثر جمعیت نی نی سایت و جامعه بی فکر چون دلتون پره شروع کنید به دعوا )

۴ اگر قراره همسرتون بفهمه که شما میدونید باید شرایط جوری باشه که از موضع ضعف رفتار نکنید ( با قهر و جیغ و داد چیزی درست نمیشه ) لازمه ایشون بهای سختی بابت کاری که کرده بده و از شما دلجویی کنه( مثل تعهد دادن حق طلاق دادن و امثالهم)  اگر قراره شما بگید و ایشون حاشا کنه یا بگید یه دعوایی بشه و تهش بدون هیچ تعهدی ازش رد بشید ابدا حرف نزنید چون این پیغام رو میفرستید که بله من همچنان در زندگی تو هستم و تو میتونی بازهم همین کارو تکرار کنی

۵ آبروی همسرتون رو تا وقتی تصمیم قطعی به طلاق ندارید نبرید! اولا خودتون یه حس شرمندگی دارید که همه میدونن کنار چه آدمی و تو چه شرایطی دارید زندگی میکنید دوما دشمن شاد میشید و عزیزانتون رو هم دائما در ترس و غم اینکه چه زندگی سختی دارید قرار میدین سوما همسرتون معذب میشه در رفت و آمد ها و این محدودیت و آسیب اون به خودتون لطمه میزنه و چهارما درحق فرزندتون این ظلم رو کردین که آبرو اعتباری برای پدرش نمونده ، ممکنه الگو برداری منفی کنه، و حتی در بحث ازدواج و تحقیقاتش مخصوصا در ازدواج های فامیلی اثر بد میزاره

۶ با کسی جز مشاور درد و دل نکنید چرا؟ چون هروقت اون دوست یا عضو خانواده رو ببینید دوباره درباره خیانتی که بهتون شده حرف میزنید یا اون ازتون سوال میپرسه و دائم دردش تداعی میشه واستون

۷ برنامه داشته باشید که خدایی نکرده اگر تکرار شد چطور برخورد میکنید نه اینکه هی خودتون رو حرص بدین و بترسید منظورم اینه درآمد یا شغلی داشته باشید و بالاخره اگه لازم شد بتونید مستقل بشید

۸ بدونید اگر همسرتون رو بخشیدین ایشون در مقام همسری شما عضو اصلی خانوادتون هست پس حق ندارید دائما بهشون طعنه بزنید یا سرد برخورد کنید و هی یادآوری کنید چه اشتباهی کرده ( چون ایشون همونطور که قبل گفتیم بهایی برای اینکار داده) و بدونید زندگی که قراره فقط بحث جدل باشه مساوی با بیماری اعصاب خودتون ، فرزندتون و همسرتون میشه

۹ باید شروع به مراقبت از خودتون کنید مخصوصا تو مساله اعتماد بنفس و عزت نفس چون این اتفاق ضربه های بزرگی به عزت نفس شما میزنه. تراپی برید و کتاب مربوط مطالعه کنید ترجیحا سراغ پادکست ها و دوره ها نرید که اکثرا روانشناسی زردن و خیلی وقتا بدون در نظر گرفتن شرایط شما که یا ناچار به ادامه دادن بودین یا محاسن زیادی در همسرتون دیدین که بهش فرصت دادین به شما القا میکنن زن ضعیف و توسری خور از خیانت رد میشه زن قوی راهش رو میکشه میره درحالیکه اصلا درست نیست هم بخشش هم دفاع از حقتون هردو حسن اخلاق هستن منتها باید بوقت و به جا به کار بسته بشن

۱۰ به کمک مشاور ریشه یابی کنید چرا این اتفاق افتاده آیا مشکلی در رابطه بوده که همسرتون دست به این اشتباه زده یا نه ( دقت کنید هر مشکلی در اخلاق و رفتار شما یا رابطه بوده دلیل بر خیانت دیدنتون نیست و خیانت توجیهی نداره انسان عاقل هم باید به همسرش بگه با چی مشکل داره نه اینکه راه بیوفته خیانت کنه و به خودش حق بده اما شما همسرتون رو بخشیدین و لازمه این کار رو برای پیشگیری از دعوا و ناراحتی های آینده انجام بدین)

۱۱ در نقش قربانی فرو نرید و غرق نشید . بله اوقات سختی دارید نزدیک ترین شخص به شما بهتون آسیب زده ولی شما بدبخت دوعالم نشدین زندگی درجریانه و گذر زمان بهترین دوای شماست باید برای آینده هدف گزاری کنید و ذره ذره خودتون رو از افسردگی و سوگ این فاجعه بکشید بیرون و بیشتر این بار هم روی دوش خودتون هست نه همسرتون چون اولا هرکار بکنه تا شما نخواین حالتون خوب نمیشه و دوما اون هم یه آدمه که متاسفانه چندان عاقل و صبور هم نبوده که این اشتباه رو کرده پس تاب افسردگی و سوگ طولانی شما رو هم احتمالا نداره و سوما هرکاری هم بکنه در آخر یک آدمه و تبدیل به موجود بی نقصی نمیشه که هیچوقت اعصابتون رو خورد نکنه
۱۲ مثل بچه ها دنبال انتقام گرفتن یا تحریک حس حسادت همسرتون نباشید . خیانت کردن شما اصلا و ابدا هیچ توجیهی نداره خودتون رو گول نزنید درثانی اینکار به هیچ عنوان آرومتون هم نمیکنه اگه بهش بگید اوضاع رو بیشتر آشفته میکنه اگه نگید هم فقط خلاف وجدان و شخصیتتون عمل کردین خودش هم که خبر نداره پس چی گیرتون میاد تازه ترس لو رفتن هم بهتون اضافه میشه و هرکسی هم بفهمه چیکار کردین از شما منزجر میشه نمیگه چون خیانت دیدین حق داشتین خوب کردین

و حالا اگه قصد دارید جدا بشید

۱ بررسی کنید بلحاظ مالی چقدر توان دارید که طلاق بگیرید. درباره مهریتون اگه قراره اعسار بزنن دلتون رو خوش نکنید که بشه باهاش کاری کنید

۲ ببینید خانوادتون چقدر میتونن حمایتتون کنن

۳ تکلیف بچه ها رو مشخص کنید میتونید دل بکنید؟ میتونید حضانتشون رو قبول کنید؟

۴ شخصیت خودتون رو ارزیابی کنید( این مهممممم ترین مساله است) حالا منظورم چیه:

بسنجید آیا اونقدر قوی هستین که از تنهایی نترسید؟ بسنجید آیا اونقدر قوی هستید که جلوی وابستگی هاتون دووم بیارید؟ آیا اونقدر قاطع هستین که از تصمیمتون منصرف نشید؟ چون در اوایل خشم و انزجار دارید قرار نیست تا ابد همینجوری بمونید شاید دلتنگ بشید و حتما دیدید که این فریب مغزه با دور شدن از آدما حتی اگه تاکسیک باشن خاطرات خوب پررنگ میشن و عیب ها فراموش

۵ از فرد مناسبی مثل وکیل مشاوره حقوقی بگیرید. درسته که میخواید طلاق بگیرید ولی خواهشا عین دختربچه ها یهو جمع نکنید برگردین خونه والدینتون خیلی وقتا به مشکل میخورید براتون عدم تمکین میگیرن وهزار جریان دیگه شاید اصلا دیدین مدرک کافی برای طلاق ندارین لازم باشه بمونید مدرک جمع کنید

۶ با اینکه طلاق میگیرید ولی بازهم عزت نفس شما جریحه دار میشه و احتمال داره نسبت به مردها بدبینی شدیدی بگیرید( اکثر خانومای نی نی سایتی عزیز چی میگن همیشه؟ مرد سالم وجود نداره همه خائنن فقط لو نرفتن و... و... و...) پس لازمه برید تراپی و دنبال خود مراقبتی از روح و روانتون باشید

۷ بالا هم گفتم خیانت هیچ توجیهی نداره ولی آدم ها از دو نوع هستن یه سری که متاسفانه تنوع طلب شدن و متاسفانه روابط قبل ازدواج زیادی هم تجربه کردن( منظورم این نیست هرکی دوست دختر داشته قابل زندگی کردن نیست ولی یکی که با ۱۰، ۱۵ نفر رابطه داشته یا تو همون دوران دوستی خیانت کرده دیگه معلوم الحاله حتی اگه فقط درحد چت بوده) و یه سری ها که بالغانه رفتار نمیکنن مثلا میبینن یه مشکلی تو رابطه هست به جای اینکه حلش کنن فرار میکنن میرن سراغ روابط فرازناشویی که خلاشون رو جبران کنن و یه سری ها که ضعیف النفس هستن و بند رو آب دادن وگرنه اهل خیانت نیستن اگه شوهر شما تنوع طلب نبوده نشون میده با بی عقلی مشکل رابطه رو با خیانت کردن جواب داده پس دنبال اون مشکل باشید و رفعش کنید برای آرامش بیشتر  و ارتقای شخصیت خودتون و روابط بعدی تون پس اینکه بگین من بی نقص ترین بودم من همه جوره با همسرم راه اومدم اون اینجوری بهم ظلم کرد همیشه درست نیست اگه درد خیانت هیچ درسی به شما نده ترسناکه

۸ جز به افرادی که لازمه بدونن توضیح ندین که علت طلاقتون چی بوده. چرا؟ چون اولا باعث ترس مجردا و متاهل ها میشید دوما همسر سابقتون بی نسبت به شما نیست همسر سابقتون هست و اگه بچه داشته باشید پدر بچتون هست چرا باید عالم و آدم بدونن انتخاب قبلی شما با شما چیکار کرده یا چه آدمی بوده؟ باید یادتون باشه نبردن آبروی یه آدم خطاکار نشون دهنده شعور و شخصیت شماست وقتی با مردی برخورد میکنید که از خانم سابقش بدگویی نمیکنه چه حسی دارید نسبت به وقتی که چپ و راست روش عیب میزاره؟ مطمئنا آدم قابل اعتمادتری بنظر میرسه

۹ راه های ارتباطی با همسرتون رو ببندید اگه مزاحمتون نمیشه فقط شمارش رو پاک کنید و اکانت هاش رو چک نکنید لازم نیست بلاکش کنید اگه مزاحمتون میشه پیشنهادم اینه شمارتون رو عوض کنید  

۱۰ احساسات آزار دهنده ای که ممکنه تجربه کنید باور کنید ابدی نیستن نترسید( شخصا دوسال برای من ادامه داشت صحبت یه روز دو روز نیست) حس شکست ، حس ترس، حس سرافکندگی، حس ناکافی بودن، افسردگی و بی انگیزگی، عصبی شدن و بی حوصله بودن همه میگذره به شرطی که خودتون به خودتون کمک کنید

۱۱ بلافاصله نپرید وسط یک رابطه دیگه چون شرایط نامساعدتون نمیزاره انتخاب درستی بکنید و احتمال اینکه که به شکست منجر بشه زیاده و اونوقت میزان آسیب دیدگی و حس شکستتون چندبرابر میشه

۱۲ هدف گزاری کنید تا زودتر بتونید با شرایط جدیدتون وفق پیدا کنید بی هدفی و بی کار بودن حالتون رو بدتر میکنه

۱۳ مهمترین فاکتور همینه که شما وقت گذاشتین با برنامه طلاق گرفتین و این ریسک پشیمون شدنتون رو خیلی کم میکنه چون مزخرف ترین کار ( که زیاد هم اینجا میبینم)  اینه که به قصد طلاق میان بعد با دلتنگی و سختی روبرو میشن پشیمون میشن هی درگیرن چطور شوهرشون برگرده میوفتن دنبال دعا و جادو جنبل یا چله گرفتن و گریه زاری! یا به قصد ترسوندن همسر اومدن قهر که آقای محترم تنبیه شه ولی جدی جدی کار به طلاق میکشه خب نکنین عزیزان من! وقتی قهر کنید که قهر اولتون قهر آخرتون باشه (طلایی ترین جمله)

۱۴ من طلاق رو زمانی درست میبینم که شما ناامید از اصلاح اون رابطه باشید یعنی نقطه ای که میگید من تلاشم رو کردم و این مشکل قابل حل نیست چون بعد از این لحظه هیچوقت از طلاق پشیمون نمیشید حتی اگه اون آدم رو دوس داشته باشید پس طلاق نمیتونه گزینه اول ما باشه و اتفاقا آخرین گزینه  بعد امتحان همه گزینه های دیگمون هست