خیلی دوستم داره خیلی ها خونوادش فامیلاش همه از رابطمون خبردارن رابطه جدی داریم،بامامانش هم حرف میزنم مامانشم دوستم داره و درمورد خواستگاری باهام حرف زد قصد جدیشون کاملا برای من مشخص شده و میدونم واسه سرگرمی نیست اماااا الان متوجه خیلی از اخلاقیاتشون شدم و بدم اومد و اینکه جدیداً نسبت به قد پارتنرم حساس شدم قبلا برام مهم نبود
از قیافش خوشم نمیاد زشت شده خیلی از نزدیک دیده بودمش خوشگل بود اما انگاری الان بدقیافه شده،شاید بخاطره خستگیه نه؟؟چه تصمیمی بگیرم بنظرتون دوست داشتن برای رابطه و ازدواج کافیه؟ به دوست داشتنش اکتفا کنم و همه ملاکامو نادیده بگیرم؟یا عشق زیاد مهم نیست برم باکسی که معیارهامو داشته باشه و به کمی دوست داشتن قانع باشم؟
