اینجا روانشناس هست

دخترت زیادی رمانتیکه و تحت تاثیر قرار میگیرا همدلیش بالاست  

بهش بگی جنگ شهادت بی رحمی همیشه بوده و عادیه 

عزیزم باید رابطه ات رو با دخترت قوی کنی و ازونطرف مدام جلوش آه و ناله و گلایه و شکایت از زندگیت نکنی روحیه دخترت حساس شده شایدم کمی افسرده 

اگه میخوای با شوهرت ادامه بدی مجبوری به خاطر بچه ات جو خونه رو آروم نگهداری 

ضمنا روانشناس نیستم صرفا تجربیات شخصی بود 

دختر تو این سن؟ من فکر نمی کنم

ادم رمانتیک و احساساتی دیگه سن نمی شناسه تو هر سنی همینه،  احتمالا شخصیتش همینه شاید ژنتیکیه 

زیادی خودشو درگیر اتفاق های بقیه میکنه 

خوب ژنتیک هم هست . ولی این که رمانتیک نیست . ولی اگه از نوع عشق باشه ، قضیه فرق می کنه و پیچیده میشه

نمیگم که عشق واقعی  یا جنسی داره 

میگم زیادی احسااساتی برخورد میکنه و وابسته میشه همدلیشیم بالاست

خوب همدلی ، همونی هست که گفتم ، ولی من فکر می کنم اگر فضای خونه رو به مرور زمان عاطفی تر کنید ، مسافرت ، معاشرت و .. به مرور زمان و بلوغ دختر ، کم کم ، کمرنگ تر میشه ، علاقه افراطی به هر شخص ، در هر سنی،  ناشی از کمبود محبت هست .

اخه این خانم تو تاپیک قبلیش نوشته دخترش واسه شهید فهمیده و اون معلمه گریه کرده

خوب ، شبیه گریه ای که ما برای اوشین می کردیم . علت این گریه ها چیه؟ قرار دادن خود در موضع فرد رنج کشیده،  اما برای تخلیه احساسات ناخودآگاه خود! اصولا گریه ها و همدردی ها ، برای سوژه های ذهنی که در زندگی ما نقش ندارن ، واکنش ضمیر ناخودآگاه هست ، برای ابراز دردهای ناخودآگاه خودمون که از اونها بی خبر هستیم . برای مثال ما شاید ندونیم که چرا برای فهمیده یا اوشین یا دختری به نام نل ، داریم گریه می کنیم ، و یا چرا ور عشق جومونگ  ، سهیم میشیم! اما در همه اینها ، روان خودمون ، مد نظر هست و ناخودآگاه دنبال سوژه ای میگرده که حس همزاد پنداری با اون سوژه داشته باشه ، فهمیده ، نماد شخصی هست که خودشو فدا کرده ، اوشین ، نماد فرد رنج کشیده و ... همه این شخصیت ها در نهاد ما هست و ما دنبال سمبل ای از اون حس هستیم تا با اون احساسات همسان رو از ناخودآگاه به خودآگاه وارد کنیم

حتما مادرش مسائل شبیه به این بیشتری ازش دیده 

گذشت اون دوران مامانم میگفت اون موقع خیلی تو بحر فیلم میرفتن

خوب ، همه اینها ، به گفته قبلم برمیگرده ، چرا شخصی که شکست عشقی خورده ، آهنگ غمگین گوش میده ؟ چون احساسی که داره ، از زبان و آهنگ مد نظر خروج قوی تری داره . فیلم هم همینطور .

اصولا ما در فیلم ها و موسیقی ها ، به خاطر خودمون گریه می کنیم ، برای مثال حسین فهمیده ، فدا کرده خودش رو ، همراه پنداری با اون ، برای شخصی ممکنه که احساس کنه فدا شده ! و برای همین گریه می کنه ، برای خودش . ولی فهمیده صدای آهنگین و قوی‌تری از این حس هست که روند انتقال رو تسریع می کنه