یک صندوق توت فرنگی که عصری برای پذیرایی مهمانها خریدم ، مربا می کند. بهانه اش ، فکر می کند مربای توت فرنگی خوشمزه تر از خود توت فرنگی ست. بیراه نمی‌گوید. مهمانها که رسیدند، چای سرو می کنم و مربای توت فرنگی را برای شیرینی جای قند . مهمان ها سر ذوق آمده آدرس دکان مرباپز را گرفتند و از آن روز به بعد تمام میوه هایم را مربا می‌کند. آدرس دکانش هم منزل من و مشتری هایش مهمان هایم.
(این یک داستان است)
