همش دعوا میکنه
بهانه میگیره
هر هفته سر یه چیز، فقط خانوادش که میان یا ما میخوایم بریم اونجا ، مهربون میشه
احساس بی ارزشی میکنم
هر چی دلش میخوادمیگه ، بعد میاد دوتاا بوس میکنه که آشتی شیم مثلا
خسته شدم
خیلی خستم ، دیروز تولدم بود ، هیچی به هیچی ، گله نکردم ازش که چرا کاری نکرده
هم مریض بودم سر کار نرفتم ، هم همزمان پریود شدم
اما هیچ منو درک نکرد ، تا رسید شروع کرد غر و دعوا
حالا مامانش مریض شه ، پا میشه عدسی میپزه براش
دیگه امروز از سرکار میخوام به بهانه مریضی برم خونه مادرم ، میخوام شب بمونم
خوبیهاشم بگو
شل کن دختر سخت نگیر
حتما برو وبمون سرحال شو برگرد براحال خوبت تلاش کن
اصلا بحث نکن دیگه هبچوقت متوجه نمیشه که دنیاچ خبره
مردا همشون همینن . چن روز پیشم من مریض بودم . انگار نه انگار . شب تا صبح از نفس تنگی همش نشسته بودم میترسیدم خفه بشم . اقا صدا خروپفش خونه رو برداشته خونه مامانش بودیم . صبح پاشده میگم بریم من حالم بده میگه نه مگه قرار نبود دو روز بمونیم ؟ بعدشم رفتن بیرون همشون منو گذاشتن تو خونه ۵ ساعت تنها یکی نیومد بگه مردی یا زنده ای ؟
برگشتیم خونه خودمون هیچیییی تو خونه نبود . میگم خوبه میدونی مریضم حداقل ی میوه ای میخریدی . بعدشم برد منو انداخت خونه مامانم دو کیلو پرتقالم خرید گذاشت دم در و رفت
فک میکنم بخاطر فشار کاریه که این اخلاقاش بیشتر به چشمت میاد
متاسفانه متاسفانه دیگه کمتر زن و شوهری هستن که هرروز تو خونه بهم محبت و عشق کنند
میدونی بخاطر فشارای روانی جامعه و اقتصادی هست که رو مردمه و بیشتر به فکر اسایش هستن تا ارامش برا همین اعصاب برا کسی نمونده برا اینکارا مخصوصا مردا
مادرشم چون مدام پیشش نیس بهش عشق داره اگه به دوران مجردی برگرده و مدام پیش مادرش باشه مطمئن باشه از این خبرا دیگه نیس
اکثریت همینن
منم همینم
اگه خوبی‌هاش بیشتر و بهتره دودستی شوهرتو بچسب
این دور و زمونه شوهری که خیانت نکنه کم گیر میاد
اون که میگی مادرشه بازم دلت اروومه اگر خدای نکرده به زن دیگه محبت کنه اون ادمو اب میکنه نابود میشه ادم
