کسی هم ازش مشورت بخوام باهاش درد دل کنم

چ عذاب وجدان یا احساس گناهی.الان شوهر شما صاحبزن و بچست.شما ببخشید البته یکم کوتاهی کردین

خوب ببخشید بی خیال

دقیقا به شوهر منم همین رو گفت مشاور

خانواده اش نمیدونن چه آسیبی به بچشون زدن،و بچشون چه گندی به زندگیش میزنه

ببخشید الان دیدم گفتی هیچ زنی مشکل منو نداره،من اشتباه متوجه شدم ،فکرکردم میگی هیچ کسی نیس که مشکل نداشته باشه.کاملا داری اشتباه میکنی.

اگه موضوع خیانت نیس همه چیز درست شدنیه.

کسی رو میشناسم که همسرش بهش خیانت کرد،زن صیغه کرد ،یه بچه هم ازش داره ،اول که فهمید تصمیم گرفت جدا بشه ،ولی بعد پشیمون شد و پای زندگیش وایساد.شوهرش از زنده جدا شد ،برگشتن ب زندگی سابق ،هر چند این وسط فقط بچه بی گناه اومد.

دوست منم دقیقا مشکل شما رو داشت ،شش سال بالای خونه مادر شوهر بود و هرروز یه داستانی با مادرشوهر داشت.شوهرش ب شدت وابسته خانوادش بود و هفته ای یه بار خواهرم ناراحت و گریون بود ،کم کم هر دفعه با ناراحتی شوخی چه جوری که بود ب شوهرش اعلام کرد که بودنمون اینجا فقط داره باعث دلخوری بین من و خانوادت میشه ومقصرش هم تویی .و من چون خانوادتو دوست دارم دلم نمی‌خاد بیشتر از این رابطمون باهاشون خراب شه.ب جز دوسال اول زندگی ،همیشه خواهرم ناراحت این موضوع بود.ولی بالاخره موفق شد الان بعد از اون همه یه هفته هست که داره می‌ره خونه ای که اجاره کرده 

متوجه نشدید اون خانومی که صیغه کرده بچه داره ،خودشون هنوز بچه ندارن.درسته حرفاتون ولی میخام بگم هر چیزی یه راهی داره ،نهایتا تهش جدا شدن هس نه خودکشی

یه سوال همسرت وابستگی مالی ب خانوادش نداره؟

اگه قرار باشه خونه جدا بگیرید توان اجاره یا خرید رو داره؟