از۱۴سالگی دوستش داشتم و ۱۶سالگی باهاش دوست شدم یه دل نه صد دل عاشق هم شدیم ، بخاطر من سربازی نرفت، بخاطرمن همه کاری کرد وتو سن ۱۸سالگی اومدخاستگاریم و خانوادم قبول نکردن ، باهم تصمیم گرفتیم فرار کنیم ولی نشد😬😑 ی کلی کتک خوردم از داداشم و بابام و دراخرهم خانوادش اومدن ی جنگ بزرگ به راه انداختن ک راضی ب این امرنیستن ۱سال بابام منو تو خونه حبس کرد و نذاشت دانشگاه برم و میخواست ب پسردوستش شوهرم بده ک مثل خودشون معتاد و به درد نخور بود و تو یه هفته ۳تا خاستگاربرام اومد منم ب عشقم زنگ زدم و گفتم من دارم شوهرمیکنم و واقعاهم شوهر کردم🥺 اون فکر کرد شوخیه ولی واقعی بود 😭 من الان ۳۲سالمه و ۱۳ساله ازدواج کردم و اون هم ۴۰ ساله و هنوز مجرده ....
داماد شب عروسیش تصادف کرد و فوت کرد عروس با برادرش ازدواج کرد
اوایل سخت بود خیلی زیاد به خصوص اینکه ما فامیل بودیم و مدام باید باهم رو در رو می‌شدیم
من خیلی چیزا ازش یاد گرفتم منو با دنیای کتاب و نقاشی آشنا کرد بهم یاد داد دوام بیارم حامی و حمایتگر بود انسانیت مهم ترین قانونش بود من همیشه و همیشه قدردانش هستم ما هر دو پذیرفتیم گاهی بخاطر منطق بخاطر بقیه اعضای خانواده روی خواستمون چشم بپوشیم یاد گرفتیم لزوما چرخ زندگی رو فقط خواستن ما نمیچرخونه
داستان خودمه
یه سال قبل از اینکه ازدواج کنم منو دیده بوده و خوشش اومده بود از من ولی چون سنش کم بود فکر میکرد یه حس زودگذره تا اینکه من ازدواج می کنم و میشم زن برادرش و تازه اون موقع میفهمه که چه بلایی سرش اومده
و سه سال بعدش که من جدا میشم بعد از چند ماه بهم ابراز علاقه می کنه و همین داستانو برام میگه ولی من قبول نمی کنم و اینقدر اومد و رفت کادو پیغام فرستاد که منم عاشقش شدم که نباید میشدم ولی بازم روی خوش نشون ندادم جز یه بار که در نطفه خفه کردم
ما هیچوقت با هم دوست نشدیم ولی خودم میدونم چه قدر دوسش دارم و اینکه هیچوقت بهش نمیرسم
با اینکه اون گفته قید خانوادشو میزنه ولی نمی تونم 😔😔
