استارتر این رو مطمئن باش که هر زندگی خوبی بی دردسر نبوده
و هیچ وخ نگو بخاطر بچه موندم چون شما مسئول اون بچه هستی و وقتی میگی بخاطر بچه موندم داری بی مسئولیتی خودت رو گردن بچه میندازی
اگر بخاطر بچه موندی نه به بچه لطف کردی نه به خودت
اگر بخاطر بی حمایتی خونوادا ت موندی که جریانش غرق میکنه
زندگیت رو بپذیر و برای بهتر شدنش تلاش کن
نه اینکه بدون خوشحالی زندگی کنی
استارتر ناراحت نشو از حرفم
اما الان اینایی که گفتی برای خودت هیچ کدوم خوب نیست
چه انتطار از همسرت داری
من این رو برای زندگی خودم همیشه میگم، وقتی خودم نمیتونم ی فلان و بهمان برسم یا حتی بهش زندگی نیستم نباید از شوهرم هم انتظار داشته باشم
شما خوت حداقل برای شاد زندگی کردن تلاش کن در کنار چیزایی که گفتی احتمالا افسرده هم هستی. شاد نیستی، به خودت نمیرسی و... (احتمالا) اول طرفخ ودت رو درست کن بعد اگر شوهرت تغییر نکرد اونموقع ازش ایراد بگیر
متاسفانه ما فک میکنیم ازدواج کردیم ی بچه هم بدنیا آوردیم دیگه شهرمون باید هرچی هست و نیست رو فراهم کنه
