؟
من بارها شده
یه‌بار یه پسر نوجوون رو دیدم که سویشرت سبز تقریبا تیره پوشیده بود و یه کوله پشتی سیاه داشت و توی پیاده‌رو راه می‌رفت... صورتش رو اصلا ندیدم.
یادم می‌آد اون موقع که این اتفاق افتاد گفتم خدایا هرکاری میکنم تا بتونم چند جمله باهاش صحبت کنم و ابدا نمی‌دونم چرا این‌قدر دوست داشتم باهاش حرف بزنم.
سال‌های سال از وقتی دیدمش می‌گذره؛ ولی هنوز یادمه.
اره یک خانومه
نمیدونمم چرا لباسشم سبز بود
اره فک‌کردم‌فقط من اسکلم🤣🫷
ولی فقط همون یبلر دیدمش باهاش حرفم نزدم
آره
جالبه اونم نگاه میکرد
اره یکی رو تو کتابخونه دیدم و دیگ تو شهرمون ندیدمش😅
نه
یه خانوم چشم ابی خوش خنده بودن،خیلی خوب تعریف میکردن ،تو شیراز دیدمشون،
نه
من آشناهام بزور یادمه
اره اون دختره که بهم گفت چقدر چهره بانمکی داری
اره یه پسره چشماش ابی بود خیلییی خوشتیپ بود 😂
برای من پیش اومده ولی ادمایی ک ی با. باهاشون صحبت کردم.
مثلا ی دختر بچه ک ۱۵ سال پیش تو قم نیم ساعت با هم بازی کردیم.یا خیلیای دیگه ک اکثرا تو مسافرتا فقط ی بار باهاشون هم صحبت شدم
یه بار توی قم یه مرد میانسال دخترم رو زیر نظر داشت بعد هی صداش میکرد بعدش اومد یه سلامی داد به دخترم و شکلات دادبهش بعد گفت از کی دارم این کوچولو رو صداش میکنم و خندید بعد دستاش رو برد سمت آسمان و دعا خوند یه حس و حال دیگه ای رو به من القا کرد حتی به همسرم هم گفتم و هیچ موقع از ذهنمه نمیره الان دو سال بیشتر شده اصلأ اون لحظه حسش فوق‌العاده بود برام 😍
