سلام خانونا وقت بخیر،من نزدیک سی و هفت سالمه ،هفت سال پیش جدا شدم بچه ندارم،همون موقع هم کلا کلااااات فقططططط همون یدونه خواستگارو داشتم،الانم دریغ حتی از یک پیشنهاد دوستی،چ برسه ب خواستگار،برای اونابی ک الان میان میگن باید تو اجتماع باشی،من پانزده ساله کار میکنم بخاطر شغلم تمام شهرداریا و سازندگان تهران منو میشناسن،دانشجوی فوق لیسانس هستم،پس دیگه کلا تو اجتماعم ،اخلاقمم خوبه،تیپمم به روزه ب روزم،ولی ازین پلنگای تزریقی نیستم،اینلرو گقتم ک نیاین بگید نشستی تو خونه کسی نمیبینت،همه دارن منو هر روز میبینن،هزارجا رفتم هزار تا کار کردم همه میگن شوهر سابقم و خواهره خودم منو بستن،هیچ احدی تو هیچ شهری نتونست یرام کاری کنه،هر چی ذکرو نمازو نذر هم بوده من انجام دادم هرچی بگید یعنی هر چی به ذهنتون خطور کنه من انجام دادمو نشده،توروخدا ی ذکری دعایی کاری بخدا دیگه خسته شدم،حتی یکی نمیگه بیا دوست بشیم خواستگار ک پیشکش