مثل همه آدم‌های دیگه با آرامش زندگی میکنید درس میخونید ورزش تفریح کلی ارامش ذهنی داشته باشید یهو یکی از فوبیا هاتون اتفاق بیوفته و دیگه حتی توان بلند شدن از زیر پتو رو ندارید و افسردگی و پانیک چند سال پیشتون که به سختی درمان شد برگرده عکس العملتون چیه توی روزای وحشتناک ؟
یه سوال دارم میشه اینجا بپرسم؟
من مثل تو شدم بعد اون فوبیا هم رسما جهنم خالص بود نه یه فوبیای الکی هیچی قرص آرامبخش میخورم و دیگه نمیتونم برگردم به زندگی تحمل میکنم تا بمیرم برنامم اینه شایدم این وسطا خودم به زندگیه پایان دادم نمیدونم
منم این مشکل رو دارم و راه حلی براش ندارم
رفتم مشاورفت با طرحواره درمانی باید حل کنیم که متاسفانه نتونستم دوره درمانش رو کامل کنم
گلم به خدا خوش به حال هر کی که وارد این دنیا نشد مگه این دنیا چی داره من از ته دلم دوست داشتم جای اون بچه سقط شده ی تو بودم و این چیزایی که تو زندگیم دیدم رو نمیدیدم شاعر میگه خوشا آنان که در گهواره مردند که بویی از غم دنیا نبردند
از این لحاظ که ارع منم این روزها اونقدر عذاب کشیدم اونقدر گریه کردم که ارزوم مرگه فقط بخاطر دختر کوچولوم تحول میکنم .
اصلا شرایط بچه دوم نداشتم یهو باردار شدم هفت هفته بودم سقط کردم ضربان داشت ولی مجبور بودم و اون موقع اینقدر حالم بد بود نفهمیدم دارم چیکار میکنم هنوز تو شوکم باورم نمیشه
امشب اگه تایپکمو دیدی که ترکوندن چه چیزایی که‌نگفتن بهم
خواهر و برادر نداری؟ وقتتو با اونا پر کنی؟
میدونم غمت خیلی زیاده خیلی تجربه وحشتناکی هست اما بخاطر مادرت هم شده حالتو بهتر کن نمیگم عالی باش ولی اینقدر هم عذاب نده خودتو .
برو سر قبرش گریه کن باهاش حرف بزن خودتو خالی کن دویاره برگرد به زندگی هر چقدرم سخت . هممون صد سال دیگه این موقع نیستیم 🖤
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز