طرف خودش به من تیکه میندازه مثلا میگه اسکلی یا مشکل روحی داری ولی وقتی جوابشو میدم
مثلا میگم شما خودت مشکل داری مثلا دیوونه ای
بعد به من حمله میشه که چرا به ایشون این حرفو گفتی کسی توجه نمیکنه اون شخص اول این حرفو زد اول این تیکه رو انداخت
نه فقط تو همین جریان بلکه توواقعیت هم همینه اخر سر همه ی کاسه کوزه ها سر من شکسته میشه چرا واقعا بخدا میدونم که تقصیر من نیست اگه جایی اشتباه کنم گردن میگیرم
درصورتی که حقیقت واقعیت آشکار و برملا هست
چطور میتونن اینطور با آدم رفتار کنن؟
خب ادمای سمی رحم و وجدان ندارن حالت خوبه اسی ؟
ادمی که میخواد اذیتت کنه از هر راهی اذیت میکنه توقع وجدان داری
بی رحمانه اذیت میکنن سادیسم دارن
لذت میبرن بقیرو اذیت کنن احساس ارامش میکنن
من اینطوریم
چون ما از اول کوتاه اومدیم، احترام زیادی گرفتیم، از خودمان دفاع نکردیم، هر گند اخلاقی تحمل کردیم
و اینها باعث پررویی مردم بشه
چون از اول همه رو عین خودمان دیدیم
الانم کم کم پیش برو، هر جایی لازمه با احترام از خودت دفاع کن
تو توقع داری اونا از اذیت کردن تو ناراحت بشن نه اونا هر روش شیطانیو بکلرمیبرن تو اذیت بشی سادیسم دارن از اینکار که اذیت شی لذت میبرن
