به این عقیده صد در صد معتقد نیستم یعنی استثنا هم قائلم
قبلا اگه می شنیدم یه بچه پدر مادر بدی داره ( از نظر ویژگی های اخلاقی) دلم برای بچه می سوخت اما این روزا دلسوزی م کمتر شده و نظرم اینه که چنین بچه ای اولا از همون تخم و ترکه س و دوما احتمالا تحت محیط نادرست و تربیت سمی پدر مادرش ؛ خودشم مشکل دار بزرگ میشه و یکی میشه کم و بیش مثل پدر مادرش
دیگه برای بچه های ادمای بد احساس دلسوزی ندارم
👌👌👌
تقریبا درست گفتی
بعضی هاشون عصاره ن قابل دلسوزی نیستن
باشه ولی من هیچ وقت مث پدر مادرم نمیشم هیچ وقت
داری همه رو با یه چوب میرونی
چون حوصله بحث ندارم سکوت اختیار میکنم🗿
بنظرم قضاوت نکن عزیزم
فقط دعا کن سربه راه بشن همین
البته اینم بدون طفل معصوم ها تقصیری ندارن
اون پدر و مادر نفهم نباید به دنیا بیارن وقتی مشکل دارن
اره خب ژنتیک اونارو داره و تو محیط سمی همین خانواده بزرگ میشه
ولی واقعا جای دلسوزی داره
شاید محیط درست تا حدودی بتونه تاثیر اون ژن رو خنثی کنه
یک خانم فامیلی داشتیم
هس راه میرفت مسگفت من از بچه هایی که فحش میدن بدم میاد نمیذارم هیچ وقت بچه هام فحش بدن
دختردار شد دخترش با ادب مثل مامانه
یه پسر هم اورد پسرش اصلا حرف نمیزد از وقتی رفته پیش دبستانی انقدر بد دهنه مادره از حرف خودش پشیمونه هی میگه گناه دارن این پدر مادرا چ قدر بد قضاوتشون میکردم
من چند مورد دیدم دقیقا همین کوفت بودند بلکه بدذات تر از پدر و مادرشون!
