بعد فوت مادرتون شمام حس میکردین همیشه قلبتون سنگینه و میسوزه و ی بغص تو گلوتونه

عزیزم🫂

مامانبزرگ من از ۲۰سالگی مریض شد فکرشو کن کل زندگیش به بیماری گذشت ولی تا یه هفته قبل فوتش هنوز امید داشت خوب بشه🙂بمیرم براش😭😭💔 دقیقا همون روز بهم گفت که نگران پسراشه بعد خودش چی میشن همون روز رفت تو کما و هیچوقت برنگشت😭😭😭

خدا رحمتش کنه .

بازم خدا رو شکر کنید که متاهل هستید و سرزندگیتون.چون اگه مجرد بودید خیلی اذیت میشدید.مدام باید بابت این اتفاق ناگوار فکرو خیال میکردین و اذیت میشدین.

افرادی که مجرد هستن اگه عزیزی رو از دست بدن خیلی بیشتر از نظر روحی آسیب میبینن تا افراد متاهل.

الان برادرتون بیشتر از نظر روحی شکسته میشه.در این لحظات سخت کنار هم باشید و اینکه نگذارید تنها بمونه که فکر و خیال و ناراحتی و افسردگی بیاد سراغش

سعی کنید زیاد گریه نکنید که گریه زیادی خودش سمه

و اینکه آدم وقتی عزیزی رو از دست میده بعضی ها وقتها سندروم بیخوابی و ترس میاد سراغش.

انشاالله که این روزهای سخت رو با صبر و بردباری بگذرونید.

غم از دست دادن مادر خیلی سخته.فکر میکنی دیگه کوهی که بهش تکیه میکردی نیست.مادر مثل کوه میمونه.هر کی بیشتر بهش وابسته بود بیشتر آسیب روحی میبینه.

آفرین به شما.جای مادرو براشون پر کنید.روح اون مرحومه هم شاد میشه‌.🥺

بعضی وقتها باید تسلیم مقدرات الهی بود.چون ما میگیم ای کاش مادرمون زنده بود،اما اونا راضی بودن به مرگ.چون نمیخواستن با این درد زندگی کنن.و خواسته ما میشه خودخواهی.وقتی با اون همه درد در این دنیا هستن هر روزشون براشون میشه عذاب.از خدا میخوان که این درد تموم بشه.گاهی وقتها مرگ یک نعمته.برای پایان پذیرفتن دردها.

پس خدا دوسشون داشته که برده.چون راضی نبوده به درد و رنج اون شخص.هر ماه بیمارستان برای اونا دیگه ملالت آور شده بود.