خدایا چ گناهی کردیم ازدست این مامان آخه..دیگ هممونو روانی میکنه با این کاراش.برادر کوچیکم ۱۹سالشه دیروز رفته برا آموزشی افتاده زندان کچویی کرج.خودمون تهرانیم.
از هفته قبل ک زندگیمون رو جهنم کرده همش گریه و بغض اصلا نمیشه باهاش حرف زد .من خودم از دیروز ک رفت تو خونه خودم کم ناراحت نیستم و واقعا دلم کبابه برا داداشم 😔 دیروز گفتم بزار زنگ بزنم مامانم بگم بیاد اینجا میدونستم الان دیگ خودشو کشته اینقدر گریه کرده.بزور قبول کرد بیادحالا بعد دوماه اومده خونم ازدر ک اومد همش ناراحت اصلا تو این دنیا نبود حالمونو بد جور گرفت هرکاری کردم بیخیال شه نشد .انگار دنیا ب آخر رسیده بود.منه احمق گفتم بیاد دور هم باشیم تا کمتر غصه بخوره همش هم تو اتاق بود در حال گریه کردن بعد ماهم حرف می‌زدیم اخم می‌کرد.سرشب دیگ تو اتاق خوابش برد .صبح ساعت ۷بیدار شده آماده شد رفت منم دیگ نگفتم بمون بخدا ادمو کلافه میکنه دیگ ازدستش خسته ام کلا مامانم خدای ناراحتی و غمه همش آه و ناله.ب قول خواهرم چیزی ب ما نیومده ن غم و ن شادی. ۴۹سالشه اما ده سال پیر تر بهش میخوره این زن کل عمرش همینه .اصلا بلد نیست درست زندگی کنه زندگی ما رو هم داغون کرد.من خودم از اونام ک نمیتونم بیخیالش شم یا تو حال خودش بزارمش هررزو چندبار زنگ میزنم ک بدونم حالش خوبه وگرنه خودمم ماتم می‌گیرم دلم میسوزه براش اما چ فایده این دیگ اینجوری زندگی کرده ی عمره.منم جزخانوادم هیچکی رو اینجا نداریم رفت امد کنیم هربار هم میزم خونشون با کول بار ناراحتی میام خونم.انگار افسرده ست . همش انرژی منفی
