من در دوران کودکی از پدرو مادرم کتک نخوردم،اما همیشه درمقابل خواسته هام نه گفتن،مخصوصا پدرم.خیلی دعوا میکرد(الان خودم این اخلاقو ارث بردم ).ومن الان نسبت به همکارهام یه آدم فاقد اعتماد به نفس و ضعیفم.همیشه دنبال تایید دیگران هستم.همه تفکرم توو روز اینه بقیه چرا همچین برخوردی باهام دارن ودر موردم چه فکری میکنن.این خیلی آزارم میده.
اما تصمیم دارم دخترم رو موفق تربیت کنم،یه دختر قوی وبا اعتماد به نفس،بیشتر بهش محبت کنم وتاییدش کنم وکمتر دعواش کنم تا دنبال محبت وتایید دیگران نباشه مثل من!!
فرقی نداره پدر یا مادر. خونه یا خونواده همیشه باید محلی پر از آرامش و بدون استرس و پر از عشق و محبت بی قید و شرط باشه. اگر پدر یا مادر نخوان این کار رو بکنن و محبتشون رو شرطی بکنن خب دیگه با غریبه چه فرقی دارن. ما انگار همیشه با پدر مادر هامون داشتیم معامله میکردیم. که من این کار رو برات میکنم در ازاش تو هم به من توجه کن یا بهم عشق بورز. خیلی خوبه که سعی بر عوض کردن روند تربیت خونوادگیتون شدی منم همین قصد رو دارم. نمیذارم دخترم جوری بزرگ شه که حسرت یه محبت ساده پدر و مادر بمونه رو دلش
تاپیک های قبلی با همین موضوع انقدر زیاد مخاطب داشت که من متوجه شدم این اخلاق و رفتار اشتباه و سمی اصلا تبدیل شده به یه فرهنگ
اصلا هنگ کردم دیدم اینهمه آدم همگی یک مشکل داریم😂💔
آفرین خیلی قشنگ‌گفتی.پدرو مادرای ما محبتشون شرطی بود،اگر طبق عقاید اونها عمل میکردیم،میشدیم فرزند صالح،اگر کوچکترین خطایی میکردیم با دعوا واخم و...روبه رو میشدیم ونتیجش شده آدمهایی افسرده که همیشه منتظر تایید دیگرانیم.تایید دوست،فامیل،خانواده شوهر و...
وچقدر این جمله زیباست که هیچوقت نمیشه همه آدمها رو از خودت راضی کنی.
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز