هدفی از ازدواج کردن ندارم پس چرا ازدواج کنم

سلام من ۲۶ سالمه. نمیگم نمی‌خوام ازدواج کنم. میگم هدفی از ازدواج کردن ندارم به خاطر همین نمی‌خوام ازدواج کنم. وقتی بهش فکر میکنم میبینم از این خوشم نمیاد که با یه نفر رابطه‌ی صمیمی و عاطفی تشکیل بدم. احساس میکنم بهش نیاز ندارم، از نظر جنسی هم همین‌طور. از مراقبت کردن از یه موجود زنده مثل بچه خوشم میاد ولی دلم نمیخواد بچه‌‌دار بشم. داشتن گربه هم این نیازمو برطرف میکنه. از نظر مالی هم وضعم عالی نیست. مثل خیلیای دیگه تو این جامعه. یه کار معمولی دارم با یه حقوق معمولی که باعث میشه از پدر و مادرم تا حدی از نظر مالی مستقل باشم. تمام هدفم تو زندگی رسیدن به یه آرزوعه که الان خیلی بهش نزدیک شدم و این آرزو منو به هیجان میاره و دلیل نفس کشیدنمه. همه‌ی کسایی که به قصد ازدواج باهاشون رفتم سر قرار هیچ درکی از آرزوم و تلاشم برای رسیدن بهش نداشتن. به خاطر همین حتی دوست پسرم ندارم. عشق، محبت، احساس آرامش، داشتن یه همدم کنار خودت اینا برام به اندازه‌ی آرزوم ارزش ندارن. آدم تنهایی هم نیستم، خوب ارتباط میگیرم و دوستان خوب زیادی دارم اما دلم نمیخواد کسی بیشتر از حد یه دوست معمولی یا صمیمی وارد زندگیم بشه. به نظرتون با این حساب ازدواج کردن بدون هدف و نیاز (به خاطر اینکه خانواده و اطرافیان ازم میخوان) منطقیه؟