من هیچوقت احساسی نمیشم هیچوقت ذوق نمیکنم مثلا یکی داره چیزیو میگه اصلا ذوق نمیکنم خوشحال نمیشم مثلا دوستام میان با ذوق میگن جنس مخالف بهم علاقه داره یا معلمم داره در مورد عاشقانه های خودش و نامزدشو میگه بچه یه ذوقی میکنن من اینطوری نیستم من کلا حتی چه جنس مخالف چه همجنس بهم ابراز علاقه کنه ذوق نمیکنم حالا فقط علاقه نیست ولی خوشحال نیستم همیشه عقلو به احساس ترجیح میدم احساسی نیستم بعد خیلی جدییم خیلی ساکتم خیلی خیلی منطقی ام ولی دوس ندارم اینطور باشم
بنظرتون اینطوری خوبه سن بلوغم رد کردم ۱۸ سالمه بعد حتی اگه تو عشق یکنفر بمیرم نمیتونم اعتراف بکنم حتی اگه اون فرد مادرم باشه
نمیتونم وقتی کسی گریه میکنه برم پیشش
