دیگه از اینکه ب فکر دیگران باشم ک ناراحت بشن یا نشن یا حسو حالشون چطوریه خسته شدم
دارم تمرین میکنم خودخواه باشم ولی بقیه فک میکنن چون دانشگاه قبول شدم خودمو میگیرم و مغرور شدم😑
دارم روی شخصیتم کار میکنم ولی با قبولیم تو کنکور تو ی تایم افتاد و همه فک میکنن ب خاطر اونه😐
بنظرتوچیکار کنم ک فک نکنن جوگیرم؟
عادی رفتار کنین
حالا من بر عکس تو
به جز خودم هیچکس واسم مهم نیست
بازم ک بفکر فکر بقیه ای چه اهمیتی داره بذار فک کنن به خاطر اونه
مثلا از فامیل ک قبلا خیلی تحویل میگرفتم زیاد تحویلشون میگرفتم دیگه اینجوری نیستم
همیشه تو بحثا من اول حرفو شروع کردم ولی الان شده یکی اول بهم سلام نکنه منم بهش سلام نمیکنم ...
کلا یادگرفتم ب خودم ارزش بدم
مغرور ب نظر میام؟
چرا باید ب فکر بقیه باشم؟
ی عمر دل و احساسات بقیه رو ب خودم ترجیح دادم
از وقتی فهمیدم خودم از همه کس مهم تر و با ارزش ترم حس خیلی خوبی دارم
