کم کم عادت میکنی
من بچه بودم که این اتفاق افتاده و یه بیست سالی ما دیگهنتونستیم سر پا بشیم
تمام سرمایه ما رو طرف بالا کشید یه خونه موند برامون فقط اونم اسمش خونه نبود
کم کم عادت میکنی
اصلا روزگار عادتت میده
مجبوری به پذیرفتن
فقط باید روش زوم نکنی
همش آه و نفرین کنی
اگه اون اینکارو نمیکرد به اینجا نمیرسیدم ممنوع
بجای این حرفا
دوباره شروع کنید