یه دختر تو مدرسمون داریم. از اون دخترای پرانرژی و برون گرایی که با اکثریت افراد مدرسه دوسته. منم یکی از همون آدما بودم که میخواستم باهاش رفاقت کنم اما متوجه شدم وقتی نزدیکش میشم، زیاد تحویل نمیگیره و در کل نتونستم باهاش دوستی برقرار کنم. بعد یه مدت شنیدم که نشسته و پشتم حرف زده پیش یه سری دیگه.
درحالی که من نه این دختر خانوم رو میشناسم، نه اون منو خوب می‌شناسه، نه باهم برخورد و ارتباطی داشتیم و نه سو تفاهمی.
با همه خیلییی خوب و مهربونه اما به من که میرسه طوری میشه انگار شیادم و آدم بدیم.
و میشه گفت اولین نفری هست که تو مدرسه اینجوریه باهام، هر کاری کردم نتونستم دلیلش رو بفهمم.
