ب داییم حق میدین بعد سی و پنج سال زنشو ول کنه❓❓

پدرشوهر من میگفت از صب تاشب گوشی دستشه یسره با تلفن حرف میزنه من اصلا ب شدت درونگرام و از تلفن حرف زدن متنفررررم کارای ضروریمم با پیامک حل میکنم 😂😂

ازطرف من به داییت بگو

دلت زن دوم میخواد به درک

دیگه زنیکه مادربچه هات هست رو الکی خراب نکن،خدا روخوش نمیاد

قیامتی هم هست

مردا بهونه ای ندارن انگ میزنن که غذا بلد نیست خونه شلختس زنم بددهنه مردا از هر چیزی بگذرن از شکمشون نمیگذرن شلخته بود وبد نبود غذا بپزه سه تا بچه چجوری اورد و بزرگ کرد اولی دنیا اومد طلاق میداد نه دیگه سه تا

خدانگذره ازشون چقد غرور یه زن خوردمیشه با این حرفا 

مثلا شوهرم خودش منوگذاشت خونه بابام

بعد رفته بودگفته بود خودش هنیشه قهر میکنه

بعدم عدم تمکین میزنه  ک منزل و ترک کرده   ک نفقه نده 😂 خیلی خدانشناسن  من  ک غرورو شخصیتم له شد 

بعد یه عمر زندگی بهترین کارو کردن

بچه ها سر و سامون گرفتن

دایی ت هم که یه عمر ساخته و الان رفته زندگیشو کنه...

زن پایین هم باید بدونه که نتوانسته مدیریت کنه زندگیشو و آرومتر و اقتضای سنش رفتار کنه... 

واقعا تو این سن نمیشه دیگه بهشون راه و چاه رو نشون داد...

داییت هم که بچه ها رو بی نیاز کرده و رفته سراغ آرامش خودش...

آدما گاهی باید باور کنند که میشه از هم فاصله گرفت و خوشی دنیا رو لمس کرد به جای اینکه روزهای عمرمون رو بشمریم...

اینا رو از دلخوشی نمی‌گم

من ۴۶سالمه

همسرم ۴۹

واقعا احساس میکنم هیچی زندگی نکردم

بعد یه عمر زندگی و سازش و همه چی تموم بودن...

فهمیدم همسر احمق یه عمر با دوس دختر سابقش که متاهل رابطه عاطفی داشته...

فکر کن من تو واقعا زیبایی و خانه داری و خیلی چیزا زبانزد خانواده همسر بودم

اینجوری با من تا کرد...

الان چند ساله دیگه دلم به زندگی نیست ولی چون شهرمون کوچیکه و کارمندم و به خاطر شرایطم و شغلم و بچه هام موندم تو زندگی...

جالبه بعدا کاشف به عمل آمد زنیکه با مردای دیگه هم میپره...آبروریزی نکردم چون اون زنیکه آبرویی نداره...من از خودی ضربه خوردم...اگه عمری باشه حتما خواهم رفت...

الآنم حق طلاق و حضانت دارم ولی همسرم تف سربالاست و به خاطر بچه هام ظاهرن زندگی میکنم...

کسی رو ملامت و قضاوت نکنید...هیشکی از دل همدیگه خبر نداره...زن داییت  اجرهای زندگی مشترکش رو خودش هر روز یکی یکی برمیداشته تا اینکه یه باره سقف ریخته رو سر خودش...

بازم دست مریزاد داییت فقط به فکر خودش نبوده...

من ازطرف شوهرم خیلی کشیدم

اما چون شرایط طلاق ندارم الان دیگه به زبون میگیرمش به موقعش سرش هم غرغر میکنم

مردا تو دروغ گفتن ومطلوم نمایی زرنگن

شرایط زندگی ما اینجوری بود که من صبح قبل ۷ بیدار میشدم میرفتم بیرون شوهرم میخوابید تا ۹ هیچکدوممون اهل صبحانه خوردن نبودیم تو دوران عقد مامانش یوقتا واسش ساندویچ میذاشت عین بچه مدرسه ای ها ساندویچ کپک زده رو تو ماشینش پیدا میکرد علنا میگفت پسرمون صبحونه نمیخوره خودشو با کیک سیر میکنه بارها میگفتن چایی نمیخوره و فلان 

بعد همین مسائل جزئی رو وقتی دعوامون شد میگفت زنم میخوابه بهم یه چایی نمیده صبحا چه برسه به صبحونه!!!

عجیب تر که خانوادش همینو دائم ازش نقل میکردن هرچیم میگفتم بابا میبینین من زودتر از اون از خونه میرم بیرون چجوری خوابم اون موقع انگار نه انگار

چقد اون ایام هی دویدم مثل زندایی این بنده خدا خواستم برگرده شوهرم ناز آورد حالا بعد دو سال خودش و خانوادش گریه و زاری که بیا برگرد غلط کرده

آره درمان داره ولی دلیل افسردگی من شوهرمه یه بیشعوریه که لنگه نداره دارو یه مدت جواب میداد بعد اون انگار تاثیر نداشت به قول روانپزشکم تا عامل بیرونی از بین نره دارو فقط مسکنه

اره منم خیلی تلاش میکردم زندگیم نپاشه و اونا میتازوندن  تا اینکه افتادن ب التماس