اونایی که بچه ی دوم و دنیا اوردین از تجربیاتشون میگین

اخی عزیزم..معلومه شما خیلی خوب این شرایط رو مدیریت کردین.. من و همسرمم صحبت کردیم که اولویتمون چن ماه اول پسرمون باشه تا احساس امنیت کنه و فکر نکنه اهمیتش کم شده.. دعا کن موفق شیم

برعکس بنظرم فاصله ی بیشتر بهتره

من و داداشم که همیشه جنگ و دعوا داشتیم

حس میکردیم یکیو بیشتر دوس دارن

حسادت و ... ولی داداش دومم با فاصله زیاد اومد

هم ما قدرت درکمون کامل شده هم به مامانم کمک میکنیم

آرامش خونه بهم نریخت اصلا مشکلی پیش نیومد

من فاصله ی بچه هام کمن و از زایمان دومم ۵ ماهه ک میگذره بچه ی دوم خوبه چون همبازی و رفیق بچه ی اولت میشه کنار همن هوای همو دارن ولی خب سخته دیگه باید مدیریت کنی بین دوتا فرق نذاری حواست باشه اگ اولی رو بوس میکنی باید سریع دومی هم بوسش کنی ک از هم دیگه متنفر نشن یا نگن اونو بیشتر دوس داره. تازه من دست تنهام هیچ کسی نیست ک کمکم بده هم ب دوتا میرسم هم ب کارای خونه و اشپزی ولی گاهی اوقات خیلی کم میارم خودم خودمو دلداری میدم😅

من کلا عادت دارم به کم خوابی و شب نخوابیدن دخترم عادتم داد 🤣پسرم کولیک نداشت شبا تقریبا زود میخوابید و صبح تا خواب بود کارامو انجام میدادم برا ناهار و شامم سخت نمیگیرم کلا یا دو وعده ای درست میکنم یا غذاهایی که زود اماده میشن یا گاهی که خیلی وقت کم میارم از بیرون 

دقیقا همون چند ماه اول خیلی مهمه بعدش دیگه خودش عاشقش میشه 😅 ان شالله عزیزم

بچه اول ؟

منم دخترم هم رفلاکس شدید داشت هم کولیک هم تا دو سالگی شدیدا بد قلق و اذیت کن ینی اگه خدا خواسته باردار نمیشدم اصلا جسارتشو نداشتم حالا حالاها ولی همه بچه ها مثه هم نیستن