سلام خلاصه بگم من به دختر ۲۵ سالم
نه اتاق دارم
خونمون کوچیکه ۶۵ متره
شکست عشقی خوردم
خاستگار خوب داشتم فامیلای حسود نزاشتن
دختر عمم ۲۰ سالشه نامزد کرده همش منو حرص میده با کاراش و حرفاش که سنت بالا رفته و فلان
من خیلی خستم واقعا چکار کنم واقعا ته ناامیدیم دیگه هیچ امیدی به زندگی ندارم از صبر کردن هم خسته شدم راحت بقیه شادن دوستانم و اطرافیانم هیچکدومشون مثل من نیستند ته ته تهش دیگه اتاق رو دارن راحتن
منم اتاق ندارم. پشت مبلا برای خودم یجای خصوصی درست کردم😄
تشک انداختم. یه قفسه آهنی گذاشتم از این کوچیکا. کلا هیشکی حق نداره اون قسمت خونه بره
عزیزم دختر دایی های من همسن خودمن دوتا بچه دارن
۲۲سالمه
بنا به دلایلی من ازدواج نکردم تو سن کم
الان هم دارم رو خودم کار می‌کنم و سعی می‌کنم انرژیم رو ببرم بالا که آدم درست حسابی بام پیدا بشه
هدفت چیه ؟
عؤم شوهر چیه باووو شماهم ی چی یاد گرفتید خاکبرسر هرچی شوهر والا منم همین توام نزدیک ۱ ساله ازدواج کردم چ گلی ب سرم زدم آخه والا مجردی بهترینها ازش لذت ببر حرف این‌و‌اونم ب کتفت بگیر تماااام
من مث تو عاقل نبودم و ازدواج کردم روز عقد تو ارایشگاه اندازه کسیکه عزیزش مرده گریه کردم چون میدونستم اشتباهه عقدم ولی رفتم تالار و داخل فیلم مشخصه چقد داغونم و حتی شب حنابندون دعوا راه انداختم ک نمیرم سالن ارایشگاه و صبح مث خرای عالم رفتم ارایشگاه و هنوز ک هنوزه خودمو نبخشیدم بعد دوسال واقعا جهنمو تجربه کردم تو خداروشکر عقل داری و ب ازدواج غلط تن نمیدی
