درست زمانی عاقل میشی که برات مهم نیس کی دوستداره کی دوست نداره،مهم نیس کی تنهات گزاشته کی همیشه و تو هر شرایطی کنارت بوده، مهم نیست کی در نبودت اذیت میشه کی خوشحال میشه،میفهمی که آدما رنگ عوض میکنن و اونی تو ظاهرن نیستن و اونجاست که دیگه هیچی برات مهم نیست و فقط خودتی که مهمی:)