یه چیزی بگم؟
من دوس دارم مسافرت برم تفریح کنم غذا رستوران فلان فلان بخورم کافه ها جشن و...
ولی تنهایی بهم نمیچسبه یکی باشه که یار همدمم باشه اصن باشه تا سر کوچه هم برم باهاش انگار دنیا رو دور زدم نمیدونم من اینا تنهایی بهم حال نمیده پس ترجیح میدم تا اون زمان به فکر درس و کار باشم من پرستاری دعای خیر یه مریض برام هزااار دنیا ارزش داره پس دوس ندارم خودمو ازش دریغ کنم