خانواده شوهرم رفت آماده خیلی دوست دارن
منم برعکس دوست ندارم خونم کوچیک و بچه کوچیک دارم
وقتی هم میرم جایی بچم اذیت میکنه هی می‌ریزه میگه دستشویی دارم با لباس مهمونی هم دستشویی بردن سخته
هر هفته میرم به مادر شوهرم سر میزنم دوهفته ی بارم اگه شام دعوت کنند میرم که اونم مادرشوهرم انتظار داره از ۴ظهز برم الان مشکل منم که اجتماعی نیستم؟
نه
مشكل اونا هستند كه دركي از شرايط شما ندارند
نه چون طبیعتا بچت اذیت میکنه
حالا عروسی دعوتیم میگن فلانی دلش برای بچت تنگ شده بیار عروسی ببینت بعد منم میخام بچمو نبرم بدم شوهرم نگه داره
الان دلتنگ برای بچه رو بهونه میخان بهونه بکنن یا بیان خونه من یا منو بکشونن خونه اون
نه شما بچه کوچیک داری یکم بچت بزرگ بشه بهتر میشی ولی اشتباه من و نکن منم سخت گرفتم جایی نمیرفتم از چیزیم لذت نبردم برو لذت ببر بخاطر سختگیریام همسرم دیگه اجازه نمیده بچه بیاریم بچم الان 10 سالشه همسرم میگه نه ک نه
مشکل تو نیستی منم همینجوریم با خانواده شوهرم
کم کم عادتشون بده با دلیل کار داری یا بچه مشق داره یا دکتر میخوای ببری یا بازار،بعد کم کم بی دلیل که سر ساعت خودت بری ن ساعتی که اونا میخوان و خیلی زوده چون حرف زیاد بشه رو ها به هم باز میشه
بعضی خانواده ها خیلی جوونن یا خیلی مهمونی دوستن یا بی مشغله یا راحت خیلی رفت و امدین ولی نمیخواد خودتو اذیت کنی یکم تو به اخلاقشون نزدیک شو یکم اونا
اصلا هیچ کدوم مشکلی ندارید عزیزم
اخلاق هاتون باهم فرق داره
باید درک متقابل باشه
شما باید با همسرت دوست باشی
بهش بگی ب خانوادش بفهمونه ک شما خلوت و سکوت رو بیشتر دوست دارین و بهتون آرامش میده همین
ماهم هرکی نمیاد میگیم بچش کوچیکه سخته دیگه همه باید هم رودرک کنن
خیلی فشار میارن بهم که فقط حرف اونا بشه
